بررسی و اهمیت گونه های گیاهی جنگل های زاگرس

تأمین پایداری محیط‌زیست طبیعی در گرو حفاظت تنوع گونه‌های بومی بشمار می‌رود و تنوع گونه‌های بومی در کیفیت و کمیت زندگی انسانها نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. هدف از این بررسی نگاهی به تنوع گونه‌های گیاهی موجود در جنگلهای زاگرس شمالی و جنوبی و تعیین وضعیت این گونه‌ها برطبق طبقه‌بندی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت IUCN و استفاده از این یافته‌ها برای مقاصد حفاظت، توسعه و بازسازی عرصه‌های جنگلی زاگرس می‌باشد. جنگلهای زاگرس به عنوان پشتوانه تنوع گونه‌های جنگلی در غرب کشور نقش بسیار مهمی در حفاظت خاک، آب و زندگی مردم استانهای غربی کشور دارا می‌باشد. عوامل طبیعی و انسانی از قبیل چرای دام، خشکسالی‌های ممتد و بهره‌برداریهای گوناگون، حیات این جنگلها را تهدید می‌کنند. آگاهی از ترکیب و تنوع گونه‌های جنگلی می‌تواند ما را در شناخت هرچه بیشتر اینگونه اکوسیستم‌های طبیعی یاری نماید و با استفاده از اینگونه اطلاعات می‌توان در بازسازی و حفاظت و توسعه جنگلها همت گمارد. بیش از 40 تیره، 75 جنس و 165 گونه چوبی در غرب کشور و از نظر گیاهان علفی و بوته‌ای 38 تیره با 182 گونه در زاگرس شمالی و 55 تیره با 637 گونه در زاگرس جنوبی گسترش دارد که از این تعداد براساس بازدیدهای میدانی و بررسی‌هایی که در طول سالهای مختلف از منطقه انجام گرفته 243 گونه آن اندمیک، 380 گونه نادر و 18 گونه در معرض خطر می‌باشند که تنها 50 گونه نادر و 7 گونه در معرض خطر در منطقه چهارمحال و بختیاری مشاهده گردیده است. برای جلوگیری از روند فعلی نابودی و همچنین حفظ و تنوع گونه‌های جنگلهای زاگرس در زیستگاه‌های طبیعی می‌توان به راهکارهایی از جمله حفاظت فیزیکی، کنترل بهره‌برداری و احیاء جنگل‌های مخروبه منطقه اشاره نمود که این امر نیازمند همکاری و هماهنگی کلیه واحدهای ذیربط و تصمیم‌گیرندگان در نهادهای توسعه اقتصادی و اجتماعی در جهت همسو کردن حفاظت از تنوع زیستی و بهره‌برداری پایدار با فعالیت بخش‌های کشاورزی، جنگلداری، مراتع، آب و اکوتوریسم و ارائه آگاهی لازم به جوامع محلی و عشایر صورت می‌پذیرد.

کلیدواژه ها:

زاگرس ، گونه های در معرض خطر ، تنوع گونه ای ، حفاظت و توسعه