نقش آموزش و ترویج در راستای فرهنگ سازی مصرف بهینه آب در بخش کشاورزی

استفاده بهینه از منابع آبی به عنوان یک منبع ملی و محرک اصلی در کشاورزی زمانی امکان‌پذیر است که سه اصل عمده‎؛ کارایی مصرف آب، عدالت در توزیع آب و حفظ تعادل بوم شناختی و زیست‌محیطی رعایت شود. البته اجرای این اصول و تحول در این بخش بدون حضور آموزش و ترویج امری بعید به نظر می‌رسد زیرا بهره‌وری صحیح از منابع و تکنولوژی‌های مدرن در بخش کشاورزی هنگامی میسر است که واحدهای بهره‌بردار آموزش کافی را دیده باشند و فرهنگ‌سازی لازم در جامعه کشاورزی به منظور ارتقای ضریب بهره‌وری آب ایجاد شده باشد، قابل توجه است که موفقیت در این راستا و دستیابی به منافع و منابع ملی خواستار یک مشارکت مردمی و همکاری جمعی می‌باشد زیرا مشارکتهای مردمی با هدف بهینه‌سازی مصرف، معمولا در تصمیم‌سازی تصمیم‌گیران در پروژه‌ها و سیاستگذاری‌های عمومی متجلی می‌شود و با تغییر در زیرساختهای فیزیکی و صرفه‌جویی در مصرف آب و کاربرد روشهای نوین در آبیاری و توسعه زراعتهای دیمی شرایط مطلوبی را حاصل می‌نماید و افزون بر این، ترویج نیز به عنوان نهادی اطلاع‌رسان و رسالت‌پذیر در ازدیاد دانش فنی و تغییر نگرش افراد در جهت مصرف بهینه آب می‌تواند نقش بسزایی را در بخش کشاورزی ایفاء نماید در امتداد همین امر در مقاله حاضر سعی بر بررسی نقش آموزش و ترویج کشاورزی در راستای فرهنگ‌سازی مصرف بهینه آب از طریق ارائه راهکارهای سازه‌ای و غیرسازه‌ای به منظور ازدیاد راندمان آب آبیاری در بخش کشاورزی را داریم.

کلیدواژه ها:

آموزش و ترویج ، فرهنگ سازی ، مصرف بهینه آب