تأثیراستعمال برگی گلایسینبتائین در افزایش تحمل به سرما در گیاهچه های سویا Glycine max L. )

گلایسین بتائین به عنوان یکی ازحفاظت کننده های اسمزی نقش مهمی رادرتحمل گیاهان به تنشهای غیرزیستی ایفا می کند به منظور ارزیابی تاثیرپاشش برگی گلایسین بتائین برافزایش تحمل به سرمادرگیاه سویا ازمایشی درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی باهفت سطح پاشش صفرو2/5و5و10و25و50و100میلی مولار انجام شد گیاهچه های سویا درمرحله دوتا3 برگی باغلظتهای مورد نظر گلایسین بتائین پاشش شده و پس ازپاشش جهت اعمال تنش سرمازدگی به مدت سه روز دردمای چهاردرجه سانتیگراد قرارگرفتند بعدازاتمام اعمال تیمارسرمایی گیاهان به دمای اتاق 5±25 درجه سانتیگراد منتقل شدند نتایج نشان دادکه گیاهان پاشش شده با سطوح 5تا100میلی مولارگلایسین بتائین به لحاظ چشمی دروضعیت بهتری قرارداشتند و صدمات سرمائی را بیشتر تحمل کردند به علاوه شاخص SPAD و وزن خشک ریشه و اندام هوایی به طور معنی داربالاتر ازگیاهان بدون پاشش گلایسین بتائین بود گرچه میزان نشت الکترولیت گیاهان درسطح 10تا50میلی مولار کاهش یافت اما بابالارفتن غلظت گلایسین بتائین میزان نشت افزایش یافت درکل استعمال برگی گلایسین بتائین موجب ثبات کلروفیل وغشاهای سلولی و بهبود تحمل به سرما درگیاهان سویا شد

کلیدواژه ها:

تنش سرمازدگی ، محتوای کلروفیل ، نشت الکترولیت