ارزیابی خشکسالی با استفاده از شاخص جریان سطحی SDI مطالعه موردی حوضه آبریز همدان-بهار

خشکسالی از جمله بلاهای طبیعی است که رخداد آن اثرات بسیار زیانباری بر اکوسیستم های مختلف وارد می سازد. خشکسالی هیدرولوژیکی که به مفهوم کمبود جریان آب نسبت به مقدار نرمال آن تعریف می شود. از رویدادهای طبیعی و تکرارپذیر در هر اقلیمیاست. بررسی علمی این بلای طبیعی یکی از نیازهای اساسی برنامه ریزی های کشاورزی و منابع آب در اقلیم های خشک محسوبمی شود. یکی از روش های مطالعه و ارزیابی خشکسالی استفاده از شاخص های خشکسالی می باشد. در این مطالعه ارزیابی خشکسالیبر اساس شاخص خشکسالی جریان سطحی SDI در 6 ایستگاه معیار حوضه آبریز همدان-بهار و در سال های آماری 03 ساله 66 تا19 و در دوره های 0 و 6 و 1 و 96 ماهه صورت گرفته است. در این بررسی بازسازی داده ها با استفاده از روش همبستگی بینایستگاهها و رگرسیون گیری صورت گرفته است. به طور کلی مشخص شد که در 5 ایستگاه به جز ایستگاه قره آغاج درسال 47 با ترسالی روبرو بوده است. و در سال های آبی 46 تا 19 به جز سال های 26 تا 26 منطقه با خشکسالی خفیف تا متوسط روبرو بوده است و در اکثر ایستگاه ها خشکسالی در سال 24 و 22 بیشتر بوده است.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، خشکسالی هیدرولوژیک ، شاخص SDI ، حوضه آبریز همدان-بهار