بررسی روش های مختلف در برآورد سیلاب و رواناب حوضه آبریز جزیره خارک

برآورد مقدار سیلاب حداکثر موزه آبریز، بخش مهمی از مطالعات هیدرولوژی در ساماندهی رودخانه است . در این ارتباط لازم است دبی حداکثر لحظه ای سیلاب برای دوره های بازگشت مورد نظر مشخص باشد . در این مطالعه به بررسی روش های مختلف در برآورد سیلاب حوضه آبریز جزیره خارک با استفاده از روش های فولر، CN ،SCS و روش ترسیمی SCS در زیر حوضه های حوضه آبریز جزیره خارک پرداخته شده است . با توجه به مقادیر برآوردی از روش فولر مشاهده می شود که مقادیر دبی اوج سیلاب بالاتر از مقادیر برآوردی روش SCS به دست آمده است . همچنین روش فولر برای ایستگاه های مورد مطالعه نتایج قابل قبول و مناسبی ارائه نمی دهد . از این رو در روش SCS در واقع دوره بازگشت سیلاب معادل دوره بازگشت رگبار طراحی بدست می آید . در روش CN نتایج نشان داد که روش شماره منحنی به دلیل تاثیر نگهداشت اولیه میزان رواناب و در نتیجه دبی اوج را کنتر از سایر روش های تجربی برآورد می کند . میانگین وزنی شماره منحنی های بدست آمده برای هر زیر حوضه از حوضه مورد مطالعه، نشان داد در چه ریز حوضه هایی حچم رواناب اخححتمالی و پتانسیل سیل خیزی بیشتر خواهد بود . در آخر می توان گفت که با وجود دقت مناسب روش SCS نتایج این روش به عنوان سیلاب طرح پیشنهاد می شود .

کلیدواژه ها:

جزیره خارک ، حوضه آبریز ، روش فولر ، روش SCS ، CN