حفاظت از کوهستان ها در محیط زست

نواحی کوهستانی مراکز بی نظیر فرهنگی و ذخایر حیاتی تنوع زیستی و همچنین سرچشمه رودخانه های بزرگ جهان و تامین کننده آب های شیرین هستند که یک چهارم سطح زمین را پوشش داده و مسکن یک دهم جهت کره زمین هستند اما ساکنان نواحی کوهستانی از جمله فقیرترین مردم جهان بوده نواحی کوهستانی از جمله آسیب پذیرترین نواحی در مقابل تخریب محیط زیست توسعه شهری و تغییرات آب و هوا محسوب می شوند. با وجود اهمیت نواحی کوهستانی در طول تاریخ بشری و غنای منابع آنها، توجه و تصمیم گیران سیاسی و طراحان اقتصادی به تازگی به سوی انها جلب شده است. قانون گذاران ملی و بین المللی نیز تا این اواخر دچار غفلت بوده اند، اولین موافقت نامه فراملی مرتبط با یک رشته کوه درسال 1991 به نام کنوانسیون الپ پا به عرصه وجود گذاشت و دوازده سال پس از ان یعنی در سال 2002 کنوانسیون حفاظت و توسعه پایدار رشته کوه کارپارتین تصویب شد. دولت های مختلف نیز بطور همزمان، به تصویب اسناد حقوقی و فراهم اوردن منابع مالی لازم برای ساکنان و توسعه نواحی کوهستانی اقدام کرده اند.این جنبش که در دهه 1970 اغاز شد، امروزه بسیار گسترش یافته است، با این وجود، حقوق نواحی کوهستانی هنوز در دوران طفولیت به سر می برد، در حال حاضر تنها تعداد معدودی اسناد حقوقی خاص نواحی کوهستانی در سطح بین المللی وجود دارد، هدف از این تحقیق بررسی جایگاه حفاظت از کوهستان ها در نظام بین الملل محیط زیست می باشد.

کلیدواژه ها:

کوهستان ها ، محیط زیست ، حفاظت ، تخریب ، بین الملل