تاثیر تلقیح بذر با باکتری های محرک رشدی و محلول پاشی نانو اکسیدآهن بر عملکرد و اجزای عملکرد تریتیکاله در شرایط محدودیت آب

به منظور بررسی تاثیر تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشد و محلول پاشی نانو اکسید آهن در شرایط کمبود آب بر عملکرد واجزای عملکرد تریتیکاله، آزمایشی در سال زراعی 1394 در گلخانهی تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلیبه صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل نانو اکسیدآهن در سه سطح (عدم محلول پاشی، محلول پاشی 0/3 و 0/6 گرم در لیتر) و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد در سه سطح (عدم تلقیح، تلقیح با آزوسپریلیوم و تلقیح با سودوموناس) و سطوح آبیاری (آبیاری کامل، آبیاری تا 50 درصد چکمه زنی و آبیاریتا 50 درصد سنبله دهی) بودند. بر اساس نتایج جدول تجزیه واریانس اثر همه ی تیمارها بر روی عملکرد تک بوته، طول سنبله،تعداد دانه در سنبله، وزن خشک ریشه، ارتفاع بوته، و وزن صد دانه معنی دار شد . بر اساس جدول مقایسه میانگین بیشترینمقدار صفات در تلقیح با آزوسپریلیوم و محلول پاشی 0/6 گرم در لیتر نانو اکسید آهن و آبیاری کامل بدست آمد. بررسی حجم ریشه در شرایط عدم تلقیح × 0/6 گرم نانو اکسید آهن با شرایط تلقیح با سودوموناس × 0/3 در لیتر نشان داد که این ترکیبات تیماری اختلاف معنی داری باهم نداشته و در یک گروه آماری قرار دارند.

کلیدواژه ها:

باکتری های زیستی ، نانو اکسید آهن ، محدودیت آبی ، تریتیکاله ، علکرد