اثرات استفاده از سطوح مختلف پری بیوتیک وای موس در خوراک بر عملکرد و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

این تحقیق به منظور بررسی مقایسه اثرات استفاده از سطوح مختلف پری بیوتیک وای موس در خوراک بر عملکرد ، صفات لاشه وفراسنجه های خونی جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 120 قطعه جوجه گوشتی یکروزه (راس) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با4 تیمار و 3 تکرار که هر تکرار شامل 10 پرنده بود توزیع شدند. تیمار های آزمایشی شامل تیمار شاهد (بدون افزودنی، T1)؛ (0/05درصد پری بیوتیک T2)؛ (0/1 درصد پری بیوتیک T3) و (0/2 درصد پری بیوتیک T4) در خوراک بودند. صفات عملکرد، لاشه وفراسنجه خونی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد استفاده از 0/2 درصد پری بیوتیک در خوراک موجب بهبود ضریب تبدیل خوراک نسبت به تیمار شاهد می شود (p<0/05). تیمارهای آزمایشی اثر معنی داری بر صفات عملکردی دوره رشد نداشتند. اثر تیمارهایآزمایشی بر صفات لاشه و فراسنجه های خونی در روز 21 معنی دار نشد. استفاده از دو سطح 0/1 و 0/2 درصد پری بیوتیک در خوراک موجب کاهش غلظت کلسترول خون جوجه های گوشتی شد.

کلیدواژه ها:

پری بیوتیک ، عملکرد ، فراسنجه خونی ، جوجه گوشتی