ارزیابی توان اکولوژیک به منظور تعیین کاربری مرتع با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، (مطالعه موردی: منطقه کجور شهرستان نوشهر)

تعیین توان اراضی به منظور استفاده بهینه از سرزمین و جلوگیری از تخریب در اثر استفاده نامناسب از اراضی گامی موثر درراهبرد توسعه پایدار است. عدم شناخت لازم از پتانسیل سرزمین و استفاده غیرمنطقی انسان از سرزمین باعث کاهش روزافزونمنابع طبیعی خواهد شد به تجربه ثابت شده است که برای جلوگیری از ضایع شدن منابع محیطی و به تبع آن وقوع مشکلاتمتعدد، باید به همراه طبیعت حرکت و از سرزمین به اندازه توان تولیدی آن بهرهبرداری نمود. باتوجه به اهمیت موضوع، در اینمطالعه به ارزیابی توان اکولوژیک منطقه کجور نوشهر جهت کاربری مرتعداری با استفاده از روش سیستمی و سامانه اطلاعاتجغرافیایی پرداخته شد. به این ترتیب که ابتدا نقشههای پایه شامل توپوگرافی، پوششگیاهی و خاکشناسی تهیه شد. سپس بااستفاده از مدل سیستمی رایج در آمایش سرزمین (مدل مخدوم) لایه های اطلاعاتی به صورت متوالی باهم تلفیق و نقشه بندی گردید و در نهایت در محیط GIS نقشه نهایی توان مرتعداری منطقه تهیه شد، که براساس آن نتایج نشان داد که 2/46 درصد از سطح منطقه برای مرتعداری فاقد توان است و به ترتیب 6/49، 2/86، 14/04، 62/59، درصد از سطح منطقه مورد مطالعه دارای توان درجه یک، دو، سه، چهار می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی توان اکولوژیک ، کاربری مرتع ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، کجور