تعیین اثر نانو اکسید روی بر ارزش تغذیه ای برخی منابع پروتیین گیاهی و حیوانی با استفاده ازروش های آزمایشگاهی

تحقیق حاضر به منظور تعیین اثر افزودن نانو اکسید روی در سطوح صفر، 33 و 63 قسمت در میلیون بر ارزش تغذیهای برخی منابع پروتیین گیاهی و حیوانی با استفاده از روشهای آزمایشگاهی انجام شد. در این پژوهش میزان گاز تولیدی در زمان های 2، 4، 6، 8، 13، 12، 16، 24، 36، 48 و 72 ساعت انکوبه شدن اندازهگیری گردید. نتایج نشان داد که بعد از 72 ساعت انکوباسیون، بیشترین حجم تولید گاز در بین منابع پروتیین گیاهی مربوط به کنجاله سویا و در بین منابع پروتیین حیوانی مربوط به پودر بقایای کشتارگاهی طیور بود که به ترتیب 58.23 و 28.34 میلی لیتر به ازای هر 233 میلیگرم مادهی خشک بدست آمد. در ارتباط با فراسنجه های تغذیهای حاصل از داده های انکوباسیون، بیشترین مقدار انرژی قابل متابولیسم (ME)، مربوط به کنجاله سویا بود که به ترتیب برای سطوح صفر، 33 و 63 قسمت در میلیون نانو اکسید روی افزوده شده عبارت است از 8.55 ،8.81 و 7.54 و کمترین مقدار مربوط به پودر خون عبارت است از 2.26، 2.31 و 2.31 مگاژول بر کیلوگرم ماده خشک بودند. بیشترین و کمترین مقدار قابلیت هضم مادهی آلی((DOM، اسیدهای چرب زنجیر کوتاه (SCFA) و پروتیین میکروبی((MP نیز باز مربوط به کنجاله سویا و پودر خون بود. به طور کلی، نتایج نشان داد که افزودن سطوح صفر، 33 و 63 قسمت در میلیون عنصر روی از منبع نانو اکسید روی بر میزان تولید گاز جز در برخی از ساعات انکوباسیون، فراسنجه های تولیدگاز و فراسنجه های تغذیهای تاثیر معنیداری نداشت.

کلیدواژه ها:

آزمون گاز ، منابع پروتیین ، نانو اکسیدروی