چینش بهینه سنسورها در شبکه حسگرهای بیسیم با استفاده از الگوریتم تکاملی چند هدفه BBO_PSO

شبکه حس گر بی سیم (WSN) متشکل از تعداد زیادی از حس گر ها است و هر یک از آن ها همانگونه که از اسم شان مشخص است، قادر به تشخیص در محدوده ی میدان حس کنندگی شان (Rsense) هستند و همچنین می توانند در محدوده ارتباطی شان (Rcom) مخابره داشته باشند. محدودیت در اندازه، انرژی و حافظه آن ها موانعی را ایجاد می کند که باعث می شوند نتوانند مستقیما اطلاعات را به واحد پردازنده اطلاعات (CPU) ارسال کنند. بنابراین تمام اطلاعات حس شده در گره خاصی گردآوری می شوند که به آن گره ی مخابره انرژی بالا (HECN) گفته می شود و سپس به DPU انتقال داده می شوند. حس گر ها نمی توانند اطلاعات را به طور مستقیم به HECN ارسال کنند. به همین دلیل آن ها باید اطلاعات را به یکی از حس گر های همسایه ارسال کنند (آن ها یی که در محدوده ی مخابراتی هستند) و این فرآیند ادامه دارد تا آن جایی که اطلاعات به HECN برسد. کیفیت چنین شبکه ای قویاً متاثر از موقعیت گره های حس گر ها در نواحی مورد علاقه است. در حقیقت، اهداف دوگانه از پیاده سازی هر حس گر شبکه چنان است که تمام اهداف مناسب پوشش داده شود به طوری که شبکه نیز برای مدت زمان طولانی موثر کارگر باشد. این اهداف، چند اندازه کیفیت برای شبکه WSN توضیح داده شده در دو بخش بعدی تعریف می شوند.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بیسیم ، الگوریتم های تکاملی