تیپ های شخصیت و ارتباط آن با بهبود عملکرد معلمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین تیپ های شخصیت و ارتباط آن با بهبود عملکرد معلمان انجام شده است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و مشارکت کنندگان پژوهش شامل 420 نفر از معلمان مدارس ابتدایی شهرستان نهبندان بودند که 234 نفر از آنان براساس جدول مورگان و روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات ازدو پرسشنامه عملکرد شغلی ویلیام و آندرسون (1991) و تیپ های شخصیتی آیزنک (1976) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین تیپ شخصیتی برونگرایی با عملکرد، و رابطه منفی و معنادار بین تیپ شخصیتی روان رنجور خویی با عملکرد معلمان وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن بود که دو متغیر تیپ های شخصیتی برونگرایی و روان رنجورخویی، قادر به پیش بینی عملکرد معلمان می باشند. علاوه بر این نتایج آزمون t مستقل نیز نشان داد که معلمان مرد برونگراتر از معلمان زن هستند. ولی در ویژگی شخصیتی روان رنجور خویی و عملکرد بین معلمان زن و مرد تفاوت معناداری مشاهده نگردید. نتایج بدست آمده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نیز نشان داد که بین ویژگی شخصیتی روان رنجور خویی و عملکرد معلمان با توجه به سنوات خدمت تفاوت معناداری وجود ندارد. در حالی که بین ویژگی شخصیتی برونگرایی معلمان با توجه به سنوات خدمت تفاوت معناداری مشاهده گردید و افراد با سابقه 20-11 سال بیشترین میانگین و افراد با سابقه 30-21 سال کمترین میانگین را به خود اختصاص دادند. در ارتباط با سطح تحصیلات نیز نتایج بدست آمده نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی و عملکرد معلمان تفاوت معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

تیپ شخصیتی برون گرا ، تیپ شخصیتی روان رنجور خو ، عملکرد ، معلمان