ارزیابی ارتباط بین ریسک سیستماتیک با نسبت بدهی با جریان وجه نقد

هدف حسابداری ارائه بینش مالی از داده ها و عملکرد سازمانی خاص به منظور کمک در تصمیم گیری های خود است.درحالیکه ، هدف از تحقیقات حسابداری ارزیابی سودمندی اطلاعات حسابداری به سرمایه گذاران و کاربران دیگر گزارشگری مالی است،که منبع بسیار مهمی برای اطلاعات مربوط به سرمایه گذار که برای هر تصمیم گیری سرمایه گذاری نیاز است.جریان وجه نقد ،اطلاعاتی را به کاربران صورت های مالی خود در به دست آوردن اطلاعات مربوط در مورد استفاده از تمامی منابع مالی در طی یک دوره زمانی را می دهد.به طود خاص ،صورت جریان نقدی نوعی از اطلاعات است که شامل جزئیات عملیات ، سرمایه گذاری ، و فعالیت های مالی را می دهد.صورت های مالی تعهدی اطلاعاتی در مورد جریان های نقدی منعکس نکرده و این یکی از ضعف های عمده صورت های مالی تعهدی است.در چنین شرایطی فرض بر این است که فقدان اطلاعات لازم درباره جریان وجوه نقد می تواند موجت گمراهی تصمیم گیرندگان داخلی و خارجی شود.سرمایه گذاری از موارد ضروری و اساسی در فرایند رشد و توسعه اقتصادی کشور است.از عوامل موثر در انتخاب سرمایه گذاری ،توجه سرمایه گذار به ریسک و بازده سرمایه گذاری است.سرمایه گذاران تلاش دارند منابع مالی خود را در جایی سرمایه گذاری نموده تا بیشترین بازده و کمترین ریسک را دارا باشد.بنابراین،شرکت ها باید در کنار تمرکز بر سود ،بر ریسک بعنوان عامل محدود کننده حداکثر شدن بازده نیز مدیریت نمایند.برخلاف بازده ،ریسک مفهومی ذهنی و غیر کمی بوده ، بدین جهت ،تلاش بیشتر صاحب نظران اقتصادی و مالی بر شناخت و اندازه گیری ریسک متمرکز شده است.براساس نظریه نوین پرتفوی، ریسک به دو بخش ریسک سیستماتیک است که به کل بازار مرتبط است و ریسک غیر سیستماتیک است که به شرایط خاص هر سهم بستگی دارد تقسیم میشود

کلیدواژه ها:

ریسک سیستماتیک ، بدهی جاری و غیر جاری ، جریان وجه نقد عملیاتی