بررسی مقایسه ای کارایی نانو اکسید آلومینیوم و نانو لوله های کربنی چند دیواره در حذف فلوراید از محلولهای آبی و ارزیابی سمیت آنها بر روی دافنیا مگنیا
محل انتشار: اولین همایش ملی نانو تکنولوژی مزایا و کاربردها
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 906
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NANOO01_057
تاریخ نمایه سازی: 9 تیر 1393
چکیده مقاله:
فلوئور عنصری است که به طور گسترده ای رد پوسته کرده زمین یافت می شود میزان جزئی از فلوراید در همه آبها وجود دارد و در غلظت های بالاتر معمولا در منابع آب زیرزمینی دیده می شود علظت فلوراید در آب آشامیدنی به دلیل اثرات مفید و مضر آن برروی سلامت انشان بسیار مورد توجه قرار گرتفه است به منظور پیشگیری از خطرات ناشی از مقادیر زیاد فلوراید حذف این ماده از طریق تصفیه آب تا حد استاندارد آب آشامیدنی ضروری به نظر می رسد در تحقیق حاضر به بررسی و مقایسه کارآیی نانو لوله های کربنی چند دیواره و نانو اکسید آلومینیوم در کاهش فلوراید از محلولهای آبی و ارزیابی سمیت آنها با استفاده از روش زیست آزمونی بر روی دافتیا مگنیا براساس روش های استاندارد پرداخته شد مطالعه مورد نظر یک مطالعه تجربی است که به صورت ناپیوست هدرمقیاس آزمایشگاهی انجام گرفت پرامترهای مختلفی از جمله غلظت اولیه فلوراید غلظت جاذب زمان تماس و PH در میزان حذف فلوراید بررسی گردید جهت انجام زیست آزمونی دافنیا داخل یک ظرف شیشه ای کشت داده شد سپس با انجام آزمایش در زمان های 24 و 48 ساعته به ارزیابی سمیت پرداخته شد نتایج نشان داد که بیشترین راندمان حذف توسط نانو اکسید آلومینیوم در pH برابر با 6 و با غلظت 5/. گرم در لیتر بدست آمد همچنین کارایی حذف فلوراید با افزایش جرم ماده جاذب افزایش زمان تماس کاهش PH محلول و کاهش غلظت اولیه فلوراید افزایش یافت مقدار LC50 48 ساعت نانواکسید آلومینیوم و نانو لوله کربنی چنددیواره به ترتیب 1/240 و 1/193 گرم در لیتر باشد و مقادیر 48LC50 ساعته نانو اکسیدآلومینیوم و نانو لوله کربنی چند دیواره به ترتیب 1/188 و 1/1004 گرم در لیتر می باشد با توجه به نزدیک بودن مقدار 24LC50 و 48 ساعته هر دو نانو جاذب می توان نتیجه گرفت که این دو ماده جاذب با گذشت زمان دارای سمیتی بر روی دافنیا مگنیا نمی باشند تحقیق حاضر بخوبی نشان می دهد که می توان از نانو اکسید آلومینیوم به عنوان یک جاذب موثر تر نسبت به نانو لوله کرمبین چند دیواره برای حذف فلوراید از محلول های آبی استفاده نموید.
کلیدواژه ها:
نانو اکسید آلومینیوم ، نانو لوله کربنی چند دیواره ، فلوراید ، محلول های آبی ، ارزیابی سمیت ، دافنیا مگنیا
نویسندگان
ایمان رستمی
کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز
محمد هادی دهقانی
دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران
رضا مرندی
استادیار گروه مهندسی محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :