بررسی میزان بازیابی و توزیع پذیری بتانین با استفاده از سیستم های دو فازی آبی پلی اتیلن گلایکول 6000 + دکستران 15000 + نانو ذرات اکسید فلزی

یکی ازروش های جدید که در چند دهه ی اخیر برای جداسازی بیو مولکولها پیشنهاد شده، جداسازی به وسیله سیستم های دو فازی آبی است. روش های سنتی جداسازی عموما برای خالص سازی زیست مولکول ها به دلایل مختلفی از جمله آسیب رساندن به بیو مولکول، سمیبودن و آسیب های زیست محیطی مناسب نیستند[ 1،2 ]. بتانین در این تحقیق به عنوان یک رنگدانه طبیعی در صنایع مختلفی از جملهصنعت غذا و دارو کاربردهای بسیاری دارد. هدف از انجام این تحقیق، ابتدا بررسی توزیع پذیری بتانین در سیستم های دوفازی آبی شامل پلی اتیلن گلایکول (وزن مولکولی 6000 ) و دکستران (وزن مولکولی 15000 ) استو در مرحله ی بعد تاثیر افزودن نانو ذرات اکسید فلزی همچون اکسید آهن، اکسید روی و تیتانیوم دی اکسید روی ضریب توزیع پذیری و میزان بازیابی بتانین بررسی می گردد.

کلیدواژه ها:

پلی اتیلن گلایکول ، سیستم دوفازی آبی ، دکستران ، بتانین ، نانو ذرات اکسید فلزی