بررسی میزان اثر بخشی نانوتکنولوژی بر جنبه‌های مختلف آلودگی هوا

تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم فناوری نانو بر محیط زیست و آلودگی هوا، از جنبه‌های مختلف قابل بررسی است. دورنمای استفاده از این فناوری نوین بسیار گسترده‌ است. امروزه در دنیا از نانوتکنولوژی به عنوان یک تکنولوژی کلیدی و تاثیر گذار بر علم , تکنولوژی و صنعت یاد میشود . فناوری نانو از دانش‌ها و فناوری‌های گوناگونی مانند فیزیک،‌ شیمی، بیولوژی و مهندسی بهره می‌گیرد. علی‌رغم اینکه فناوری نانو تاکنون در زمینه‌ی محیط زیست کاربرد صنعتی نداشته است، اما بسیاری معتقدند که این فناوری می‌تواند راه‌های جدیدی برای بهبود و ارتقای فناوری‌های زیست‌‌محیطی ارائه کند. تولید نانوبیومواد, نانولوله‌ها , نانوکامپوزیت‌ها , نانوفیلترها و نانوذرات نمونه‌هایی از استفاده از فناوری نانو هستند که برای ساخت سیستم ها و کاربردهایی چشمگیر در مسائل زیست محیطی و بهداشتی بکار برده میشوند. چندین شرکت تولیدی شیمیایی در حال توسعه مواد پلیمری هستند که با ذرات نانویی تقویت شده‌اند. این مواد می‌تواند جایگزین قطعات فلزی ساختاری در صنعت خودرو شود. استفاده وسیع از نانوکامپوزیتها می‌تواند به کاهش مصرف 5/1 میلیارد لیتر بنزین در عمر یک سال وسائل نقلیه منجر شود و آلودگیهای مربوط به دی‌اکسیدکربن را سالانه بیشتر از 5 میلیارد کیلوگرم کاهش دهد. تولید نانوکامپوزیتها با استفاده از فناوری نانو منجر به تولید مواد اولیه بسیار مقاوم و سبک شده که این مواد قادرند که جایگزین قطعات فلزی سنگین شده و کاهش چشمگیری در وزن تجهیزات و قطعاتِ خودرو, و متعاقب آن کاهش چشمگیر مصرف انرژی و نهایتا کاهش آلودگی هوا را در پی داشته باشند. جلوگیری از انتشار 200 میلیون تن ترکیبات کربن و صرفه‌جویی 100 میلیارد دلاری در انرژی از پیامدهای خوشایند استفاده از تکنولوژی تولید نیمه رساناها با استفاده از نانوفناوری , در زمینه تامین روشنایی بوده که به تبع آن کاهش آلودگی هوا را در بر خواهد داشت. پیلهای سوختی زیستی که از نانوفناوری درتولید آنها استفاده شده توانایی تبدیل مستقیم انرژی بیوشیمیایی را به انرژی الکتریکی دارد. در این پیلها از میکروارگانیسم و آنزیم استفاده میشود که جایگزین فلز پیلهای معمولی میشود. خصوصیات ویژه و مطلوب این پیلها این است که از ضایعاتی مانند دی اکسید کربن و فاضلاب انسانی استفاده میکنند. از سوی دیگر، برخی عقیده دارند که استفاده از فناوری نانو خود می‌تواند منجر به مشکلات جدید زیست‌‌محیطی از قبیل موادّ سمیِ جدید و خطرات زیستی مربوط به آن شود. پیش از انجام هرگونه قانون‌گذاری در زمینه نانومواد، باید اطلاعات بسیار زیادی راجع به اثرات فرآیندها و محصولات نانو، بر روی سلامتی انسان و همچنین محیط زیست به دست آید. اما حتی با در نظر گرفتن عدم قطعیت علمی موجود، شواهد کافی برای انجام اقدامات پیشگیرانه در محیط‌های کاری و بسته وجود دارد

کلیدواژه ها:

نانوتکنولوژی ، محیط زیست ، آلودگی هوا