بررسی مقدار ذرات معلق و میزان سر و صدا در آزمایشگاه های یک گروه آموزشی دانشگاهی

هوا یکی از پنج عنصر ضروری برای ادامه حیات است که در اثر آلاینده های مختلف دچار آلودگی می شود که از این آلاینده ها می توان به وجود و حضور ذرات معلق اشاره نمود. صدا نیز یکی از پارامترهای محیطی و جوی است که دارای نقش مهمی در خطاهای انسانی بوده و می تواند تاثیر معنی داری بر روی عملکرد ذهنی و فیزیکی انسان بگدارد. قرار گرفتن آزمایشگاه های مختلف در کنار محیط ها یآموزشی تئوری دانشگاهی امکان وجود مخاطرات بهداشتی، زیست محیطی و ایمنی را در بر دارد. در این مطالعه مقدار ذرات معلق (PM10 , PM2.5 , PM1 در یک میانگین 24 ساعته ) و میزان سر و صدا (بر حسب MAX , SPL در شبکه فرکانسی A) در آزمایشگاه های شیمی آب و فاضلاب، میکروبیولوژی و آب و فاضلاب ، آلودگی هوا و پایلوت گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1385 بر اساس روشها و وسایل استاندارد مورد بررسی و اندازه گیری قرار گرفت و در نهایت نتایج حاصله با استانداردهای موجود مقایسه گردیدند. نتایج بدست آمده نشان دادند که ذرات معلق بجز در آزمایشگاه آلودگی هوا کمتر از حدود استاندارد می باشد که توصیه می شود بیشتر مورد پایش قرار گیرد و در صورت لزوم از وسایل و روشهای زدایش ذرات معلق در این آزمایشگاه استفاده شود و یا ترتیبی اتخاذ گردد که سیستمهای تهویه سرویس دهی مرتب شده و به صورت دائم کار کنند. صدا در کلیه آزمایشگاه ها بجز در پایلوت گروه کمتر از حد استاندارد می باشد که نیازی به اصلاح و بازنگری برای آن دیده نمی شود اما در مورد پایلوت توصیه می شود که این قیمت به حخارج از محوطه گروه منتقل شده و همینطور افراد در ارتباط با این قسمت از وسایل حفاظت فردی به منظور جلوگیری از آسیب رسیدن به شنوائی شان استفاده کنند و در ضمن ترتیبی اتخاذ گردد که کلیه افراد که به نحوی با پایلوت در ارتباط هستند از وجود صدای بالاتر از حد استاندارد آگاه شوند.

کلیدواژه ها:

ذرات معلق ، سر و صدا ، آزمایشگاه