تاثیر مولفههای سرمایه انسانی و اندازه دولت بر عملکرد نظام مالیاتی طی سالهای 1389-1359

با نگاهی به محورهای مرتبط با سیاست های اجرایی اقتصاد مقاومتی، درمی یابیم که یکی از راهکارهای توصیه شده برای برون رفت نظام اقتصادی کشور در شرایط تحریم و کاهش اتکاء به درآمدهای نفتی، داشتن نگاه درونزا به بهره وری عوامل تولید و بهبود عملکرد نظام مالیاتی کشور می باشد و برای این منظور، ارتقاء سطح کمی و کیفی سرمایه انسانی و همچنین اندازه بهینه نقش دخالت دولت در اقتصاد، از جنبه پرداختهای هزینه ای و کسب درآمدهای غیر نفتی با تاکید بر مالیات، از اهمیت فراوانی برخوردار است. بنابراین، هدف از این پژوهش، بررسی عوامل موثر بر عملکرد نظام مالیاتی در اقتصاد ایران با تاکید بر مولفههای سرمایه انسانی، و با استفاده از روش اقتصادسنجی خود توضیح با وقفههای گستردهARDLجهت بررسی اثرات بلند مدت و کوتاه مدت مولفه سرمایه انسانی و اندازه دولت بر عملکرد نظام مالیاتی یعنی شاخص نسبت درآمدهای مالیاتی به تولید ناخالص داخلی کشور طی سالهای 1389-1359 است. نتایج حاصل از بررسی نشان می دهد که درکوتاه مدت و بلندمدت، متغیرهای متوسط تعداد سالهای تحصیل شاغلان (شاخص آموزش) و ضریب جینی(شاخص توزیع درآمد) از اثر منفی و متغیر امید به زندگی (شاخص بهداشت) و اندازه دولت از اثر مثبت و معنی دار بر عملکرد نظام مالیاتی طی دوره مورد بررسی برخوردار هستند

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، آموزش ، توزیع درآمد ، اندازه دولت ، عملکرد مالیاتی