بررسی مزیت های نسبی و تحلیل ساختاری تولید ناخالص داخلی در استان ایلام

توجه به مزیت نسبی فعالیت های مختلف اقتصادی یکی از جنبه های مهم برنامه ریزی اقتصادی است . البتهممکن است مزیت نسبی در طول زمان از منطقه یی به منطقه یی دیگر یا از کشوری به کشور دیگر، ازمحصولی به محصول دیگر تغییر یابد .در این مقاله با استفاده از روش انتقال-سهم و شاخص ضریب مکانی ضمن بررسی عملکرد اقتصادی استان1181 پرداخته شد.. استان ایلام در - به تشخیص بخشهای مزیت دار و پایه ای استان،طی دوره زمانی 1189بخشهای جنگلداری-ساختمان -عمده فروشی، خرده فروشی، تعمیر وسایل نقلیه و کالاها-هتل و رستوران-حمل و نقل، انبارداری و ارتباطات-واسطه گر یهای مالی-بهداشت و مددکاری اجتماعی -مستغلات، کرایه وخدمات کسب و کار دارای اثز سهم منطقه ای منفی میباشند ودارا ی مزیت نسبی به سایر بخشها نیستند..در سال 89 معدن، زراعت ودامداری، مرغداری، پرورش کرم ابریشم و زنبور عسل و شکار ،جنگلداری،آموزش،دامپزشکی ارتباطات،آموزش، بهداشت و درمان دولتی از بین فعالیتهای پانزده گانه دراستان جزء فعالیت های پایه ای )صادراتی ( محسوب می شوند

کلیدواژه ها:

مزیت نسبی ، رشد اقتصادی ، انتقال –سهم ، ضریب مکانی ، استان ایلام ،