بررسی تأثیر ضریب کارایی سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری بر خلق ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورساوراق بهادار تهران

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ضریب کارایی سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری بر خلق ارزش شرکت های پذیرفت هشده دربورس اوراق بهادار تهران بوده است. روش پژوهش به صورت توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری تحقیق حاضر راکلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی بین سال های 1030 تا 1003 تشکیل دادهاند؛ که از اینمیان تعداد 130 شرکت با توجه به دارا بودن شرایط مورد نظر تحقیق، با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، به عنوان نمونهانتخاب شدند. در این تحقیق منبع مورد استفاده برای جمع آوری داده های مورد نیاز، صورتهای مالی شرکتها بوده است. یافتههابر اساس تحلیل رگرسیون گامبهگام نشان داد که بین ضریب کارایی سرمایه ساختاری ) SCVA ( و خلق ارزش )رشد فروش و نرخبازده( رابطه مثبت معنیداری وجود دارد. همچنین بین ضریب کارایی سرمایه انسانی ) VAHU ( و خلق ارزش )رشد فروش و نرخبازده( رابطه معنیداری یافت نشد. یافتههای دیگر تحقیق نشان داد که بین متغیر لگاریتم تعداد کارکنان ) EMP (، و خلق ارزش)نرخ بازده( رابطه مثبت معنیدار، و بین نسبت بدهیهای شرکت ) LEV ( و خلق ارزش )نرخ بازده( رابطه منفی معنیدار وجوددارد. نتیجه حاصل از پژوهش حاضر بیانگر آن است که خلق ارزش )رشد فروش و نرخ بازده( توسط سرمایه ساختاری قابل پیش-بینی است.

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، خلق ارزش ، رشد فروش ، نرخ بازده ، بورس اوراق بهادار