از شعار تا شعور در همبستگی جهانی حفاظت از محیط زیست پیامدها،آمارها،راهکارها

امروزه محیط زیست همچون توسعه از مهم ترین مصادیق همبستگی بین المللی بشمار آمده و با تکیه بر نسل سوم اعلامیه جهانی حقوق بشر 8491 ،تحت عنوان حقوق همبستگی و حق داشتن محیط زیست سالم 8427 استکلهم و توسعه پایدار 7007ژوهانسبورگ ، در این زمینه اقدام برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد )UNEP( ،حفاظت از محیط زیست را در عنصر بشری رقم زده است .امید به زیستن برای آیندگان با تحقق آرمانهای زیست محیطی دست یافتنی و نگهداری آن امری مهم برای تمامینسلهای بشری تلقی می شود .مباحث نظری و ماهوی حفظ و حق داشتن محیط زیست سالم همواره تازگی و طراوت خود را حفظمی کنند و در گذر زمان هیچگاه کهنه و فرسوده نمیشوند.اقتضای عدالت بین المللی برای توسعه پایدار در تلفیق حقوق همبستگی با متغییرهایی در حق های مثبت و منفی دخیل هستند که تغییرات زیست محیط تحت تأثیر بازیگران مجازی که در اسناد بینالمللی مشارکت می نمایند شکل میگیرد .مقاله به این موضوع می پردازد که آیندگان بشری تا چه حدی حفظ حیاتشان موردضمانت قرار گرفته ؟و برای دستیابی به وضعیت مطلوب و ایده آل جهت برنامه ریزی و حفاظت از محیط با شاخص های جهانی چه راهکارهایی نیاز است؟نفش سازمان ملل متحد ،سازمانهای دولتی و غیر دولتی ، NGO ها، تا چه حدی می تواند بر پیشرفت برنا مههای زیست محیطی تأثیر بگذارد؟هدف و نتیجه پژوهش حاضر، شناخت محیط زیست بعنوان کاملترین حیات،اولین و آخریناتکای بشری به آن با نگرش فرامدرن و تحولات درون زا در توسعه کمی و کیفی و همچنین نقش دولتها در برابر چالش های پیش رو با تکیه بر تکنولوژی و یکپارچه سازی قوانین بعنوان یک موضوع مهم بین المللی ؛حمایت و حفاظت از محیط زیست را تحت نهادها و سازو کارهای منطقه ای اعلام و با همکاری،روند تحولات و بهبود اوضاع در حقوق بین الملل محیط زیست را رقم بزنند

کلیدواژه ها:

همبستگی زیست محیطی ، حقوق بین الملل محیط زیست ، راهبردهای برنامه ریزی ، حق (اصل) بر مشارکت ، محیط زیست پایدار ، توسعه پایدار