بررسی میزان فلزات سنگین موجود در مخازن نفتی و ارزیابی آلودگی های زیست محیطی ناشی از آنها

حفظ محیط زیست یکی از مهمترین دغدغه های امروزی بشر و از ارکان مهم توسعه پایدار در کشورهای توسعه یافته می باشد.حفظ منابع آبی، کاهش آلودگی های منابع آب و خاک و کنترل و شناسایی عناصر خطرناک وآلوده در پسابهای صنعتی و سعی درکنترل آنها از اساسی ترین اقدامات لازم در این زمینه می باشد. صنعت نفت در کشور ما و دنیا یکی از صنایع مادر و کلیدی بوده که به دلیل نقش مهم آن در تامین انرژی صنایع دیگر و تولید مواد اولیه بسیاری از صنایع، از اهمیت خاصی برخوردار است. اما باوجود اهمیت آن، این صنعت یکی از صنایع آلوده کننده محیط زیست نیز تلقی می گردد. یکی از بخش های زیر مجموعه صنعتنفت، بخش توزیع و پخش فرآورده های نفتی از قبیل بنزین، نفت کوره، نفت سفید و ... می باشد. جهت بررسی فعالیت این بخش و اثرات ناشی از آنها، به بررسی میزان فلزات سنگین موجود در مخازن فرآورده های نفتی (در دو فاز آلی و آبی) و پساب مخازن بااندازه گیری سرب، روی، کادمیوم و نیکل بعنوان خطرناک ترین فلزات سنگین پرداخته شد.نتایج حاصل از بررسی از آزمایشات نشان داد که میزان عناصر سنگین در مخازن و ترتیب فراوانی آنها متفاوت است؛ بگونه ای که در فاز آبی (پساب جدا شده در ته مخازن) فراوانترین عناصر عبارتند از روی، نیکل، سرب و کادمیوم. در فاز آلی فراوانترین عناصرعبارتند از نیکل، روی، سرب و کادمیوم. بر اساس آنچه در بالا ذکر شد، مشخص می گردد که به طور کلی در فاز آبی روی دارای بیشترین مقدار است و در فاز آلی نیکلدارای بیشترین مقدار است. بنابر این میزان این دو فلز در پساب خروجی از اهمیت بالائی برخوردار بوده که لزوم برنامه ریزی برای کنترل آنها ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

پساب نفتی ، مخازن فرآورده نفتی ، شرکت پخش ، فلزات سنگین ، فاز آبی