ارزیابی عددی وتحلیلی تأثیر پارامترهای ژئوتکستایل برظرفیت باربری شالودهی احداث شده برروی رس مسلح برای ساختمانهای با ارتفاع متوسط

با افزایش جمعیت و کاهش دسترسی به ساختگاه مناسب در مناطق شهری، ضرورت استقرار شالوده بر روی خاکهای نرم یا ریزدانه بیش از پیش نمود یافته است. احداث شالوده درچنین مناطقی از دو جهت مشکلساز است: اولاً ظرفیت باربری شالودهها در این نوعخاکها کم بوده، ثانیاً نشست خاک زیر پی بیش از حد مجاز میباشد. تسلیح خاک یکی از روشهای مؤثرو قابل اطمینان در راستای اصلاح و بهبود خواص خاک است. بهبود خصوصیات خاک در این روش بوسیله اضافه کردن عناصر مناسب به خاک فراهم می- شود.یک دسته عمده از این عناصر ژئوسینتتیکها هستند. ژئوتکستایل نوعی از این ژئوسینتتیکها محسوب میگردد که به منظوراصلاح خصوصیات مهندسی خاکها استفاده شده و این هدف را با افزایش مقاومت برشی خاک فراهم میکند.درواقع ورود الیاف پلیمری به عنوان عناصر مسلحکننده خاک، انقلاب وسیعی در ساخت سازههای خاک مسلح ایجاد کرده است. بررسی اندر کنش خاک- مسلح کننده یکی از مهمترین عوامل در طراحی سازه های خاک مسلح است.دراین پژوهش بااستفاده از نرمافزار اجزاءمحدودPlaxisوروش تحلیلیHuang و Menqتأثیر پارامترهای ژئوتکستایل در ظرفیت باربری واقع بر خاک رس مسلح مورد ارزیابی قرارگرفته ومقایسه شده است. نتایج مطالعات نشان دادکه انجام تسلیح باعث پخش مجدد بار اعمال شده به مساحت گستردهتری نسبت به حالت اولیه گردیده که این امر حداقل شدن تمرکز تنش و رسیدن به یک پخش تنش یکنواختتررانتیجه میدهد. پخش مجدد تنشها در زیر ناحیه تسلیح یافته میتواند منجر به افزایش ظرفیت باربری خاکهای رسی ضعیف شود.

کلیدواژه ها:

خاک مسلح ، ژئوتکستایل ، اندرکنش خاک و المان تسلیحplaxis /تئوریHuang وMenq /ظرفیت باربری