بررسی نگرش های زیست محیطی دانش آموزان مقطع دبیرستان (مطالعه موردی: شهرستان اهواز

آموزش های زیست محیطی یکی از مناسب ترین راه ها برای رسیدن به توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. اما اگراین آموزش ها به شکل رسمی در نیایند و در جریان آموزش کلاسیک ارزشیابی نشوند ممکن است جدی گرفته نشده و به سرعتفراموش شوند. بنابراین این پژوهش تحلیلی – مقطعی به دنبال میزان آگاهی دانش آموزان مقطع متوسطه است و برای رسیدن به این هدف، پرشسنامه هایی با 36 سوال در مورد مسائل زیست محیطی در جامعه آماری که شامل 973 دانش آموزان دختر توزیع شده است. برای بررسی اطلاعات جمع آوری شده از نرم افزارSPSSو همچنین برای آزمودن میزان آگاهی از مسائل زیست محیطی درنظر گرفته شده از آزمون کروسکال- والیس استفاده گردید. نتایج حاکی از این است که میزان آگاهی زیست محیطی بین دانش آموزان بیشترین رتبه مربوط به دانش آموزانی است که پدرانشان دارای مدرک تحصیلی کارشناسی هستند. و همچنین دانش آموزانی که دارای سن 18 سال به بالا می باشند علاقه مندی بیشتری جهت حفاظت از محیط زیست دارند و در واقعافزایش میزان آگاهی با افزایش سن بیشتر می شود. در نهایت، میزان تحصیلات پدر و مادر در آگاهی و حساسیت دانش آموزان مقطع متوسطه نسبت به اهمیت و رعایت اصول حفظ محیط زیست مؤثر است.

کلیدواژه ها:

مسائل محیط زیست ، آموزش محیط زیست ، مقطع متوسطه ، شهر اهواز