سازگار کردن باکتری اسیدیانوس بریرلی با درصدهای جامد بالای کنسانتره کالکوپیریتی مجتمع مس سرچشمه

بیولیچینگ در مقایسه با سایر روشهای متداول فرآوری، فرآیندی ساده، کارا واقتصادی است. یکی از مشکلات عمده فرآیندهای بیولیچینگ با باکتریهای مزوفیل در هنگام استفاده از کنسانتره مس، سینتیکهای پایین واکنش می باشد که مانع از اقتصادی بودن این فرآیند می شود. اما وقتی که میکروارگانیسم های ترموفیل برای لیچینگ استفاده شدند، نرخهای لیچینگ به طور قابل ملاحظه ای به خاطر دمای بالا، ظرفیت بالای مقاومت نسبت به فلز و ویژگیهای متابولیکی این نوع از میکروارگانیسم ها افزایش یافت. تحقیقات نشان داده است که میکروارگانیسم های ترموفیل نسبت به مز.فیلها در لیچینگ مس کاراتر می باشند. در این مقاله باکتری اسیدیانوس بریرلی که از معدن مس سرچشمه جداسازی شد، با کنسانتره کاکوپیریتی در محیط کشت 9K سازگار گردید. آنالیز شیمیایی نمونه، عیار مس را 20/85% و آنالیز مینرالوژی، کالکوپیریت را کانه عمده نمونه نشان داد. آزمایشها در ظروف متحرک با دانسیته پالپ از یک تا ده درصد انجام شدند. نتایج نشان داد که پس از 4 ماه سازگاری، باکتری مذکور تا غلظت 10% وزنی حجمی از کنسانتره آداپته گردید و در این غلظت پس از زمان ماند 33 روز، میزان بازیابی مس به 85% رسید.

کلیدواژه ها:

بیولیچینگ ، کنسانتره کالکوپیریتی ، اسیدیانوس بریرلی ، سازگاری