بررسی اثر سطوح متفاوت تنظی مکننده های رشد و ریزنمون ههای مختلف برکال زایی واندا مزایی گل راعی در شرایط این ویترو

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 540

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NBCI07_0295

تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394

چکیده مقاله:

گل راعی یک گیاه دارویی مهم است که مواد موثر آن یعنی هایپرسین و هایپرفورین دارای خواص مهمی مانند خاصیت ضد افسردگی، ضد ویروسی و ض دباکتری می باشد و در صنایع دارویی کاربرد فراوانی دارند. در این تحقیق اثر سطوح مختلفتنظی مکننده های رشد و نوع ری زنمونه بر کالوس زایی و اندام زایی گل راعی و در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با 5 تکرار و 5 ریزنمونه مورد بررسی قرار گرفت. ری زنمونه ها (ریشه، ساقه و برگ) از گیاهچه های استریل کشت شده1،2 میلی گرم ،0/ صفر، 5 ) IAA حاوی هورمو نهای MS تهیه شده و به محیط های (MS) در محیط موراشیج و اسکوگ 0 میلی گرم برلیتر) منتقل شده و در. تاریکی و در دمای 23 در جه سانتیگراد نگهداری شدند. /8 ،0/ صفر، 4 ) BAP برلیتر) وپس از گذشت 28 روز اثر متقابل بین نوع ریز نمونه و سطوح هورمو نها برکال زایی واندام زایی مورد بررسی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

گل راعی ، تنظیم کننده های رشد ، کال زایی ، اندام زایی

نویسندگان

ابراهیم شرفی

دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد

محمدحسین فتوکیان

عضو هیئت علمی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد

سید مجتبی خیام نکویی

عضو هیئت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران

داریوش داودی

عضو هیئت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Azizi, M., Omidbeigi, R. 2002. The investigation of Hypericum perforatum ...
  • .Akcamo luk, E. 2010. High efficiency indirect shoot regeration and ...
  • Carolina, A., Astarita, L.V. and Santarem E.R. 2001. Organogenese in ...
  • نمایش کامل مراجع