ردیابی برخی بیمارگرهای مهم آلوده کننده سیب زمینی به کمک فناوری ریزآرایه آنتی بادی

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 428

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NBCI07_0640

تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394

چکیده مقاله:

دارابودن سیستم گیاهی است. در تحقیق پیش رو، یک ریزآرایه آنتیبادی، یا ایمنیسنجی ریزآرایه های تشخیصی دقیق و مقرون به صرفه، یکی از مهمترین ضروریات جهت تعیین راهبردهای کنترل بیمارگرهای (microarray immunoassay-MI)، راه اندازی شده و کارایی آن در ردیابی چند بیمارگر مهم سیب زمینی شامل ویروس ایکس سیب زمینی (PVX)، ویروس وای سیب زمینی (PVY)، ویروس حلقه زرد پژمردگی گوجه فرنگی ،(TYFRV)ل، Verticillium sp و Ralstonia solanacearum نشان داده شد. بدین منظور، ابتدا این بیمارگرها تکثیر و خالص سازی گردیدند. در مرحله بعد، آنتی بادی اختصاصی علیه هریک از آنها تولید و آی.جی.جی (IgG) های مربوطه خالص سازی شدند. سپس این آنتی بادی ها به روش تماسی روی اسلایدهای شیشه ای تجاری پوشش دار، لکه گذاری شدند. در نهایت، این بیمارگرها به روش غیرمستقیم و پس از انکوبه کردن ریزآرایه با آنتی بادی ثانویه متصل به رنگ فلورسانت Cy3 به خوبی ردیابی گردیدند. بر اساس نتایج به دست آمده، این ریزآرایه به راحتی قابل استفاده بوده و میتواند بیمارگرهای مورد اشاره در بالا را با دقتی در حد پیکوگرم در آمودههای آلوده به این بیمارگرها ردیابی نماید. در این آزمایشها، مقادیر ضریب تغییرات (CV) کمتر از ده درصد ارزیابی گردید. نتایج نشان میدهد در این تحقیق از نظر که ریزآرایه راه اندازی شده دقت و اختصاصیت مشابه روش مرسوم ایمنی سنجی الایزا است. این تحقیق، اولین گام در راستای توسعه یک روش جدید برای ردیابی سرولوژیک بیمارگرهای سیب زمینی محسوب میشود. بر اساس اطلاعات موجود، در این مطالعه برای اولین بار در جهان یک ریزآرایه آنتی بادی برای ردیابی بیمارگرهای سیب زمینی راه اندازی گردید

نویسندگان

رضا پوررحیم

استادیار پژوهش، بخش ویروس شناسی گیاهی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران

علیرضا گل نراقی

گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران،

شیرین فرزادفر

استادیار پژوهش، بخش ویروس شناسی گیاهی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران

علی آهون منش

گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Agrios, G. N. 2005. Plant Pathology. 5th ed., Academic Press, ...
  • Hadidi, A., Czosnek, H., and Barba, M. 2004. DNA microarrays ...
  • Hampton, R., Ball, E., and De Boer, S., eds. 1990. ...
  • Huang, R. P., 2001. Detection of multiple proteins in an ...
  • Hughes, K. A., Booth, L. R., Kaiser, R. J., Lund, ...
  • Knight, P. R., Sreekumar, A., Siddiqui, J., Laxman, B., Copeland, ...
  • O'Connor, C. D., and Pickard, K. 2003. Protein chips and ...
  • Szemes, M., Bonants, P., de Weerdt, M., Baner, _ Landegren, ...
  • Webster, C. G., Wylie, S. J., and Jones, M. G. ...
  • نمایش کامل مراجع