اثر شدت های مختلف نوری بر پینه زایی و میزان رنگیزهء پینه ها در جداکشت های گلی و رویشی گل محمدی (Rosa damascena Mill.) و گل سرخ مینیاتور (Rosa miniature)

در این پژوهش، اثر نور و تاریکی بر پینه زایی جداکشتهای رویشی (برگ، دمبرگ و ساقه) و گلی (گلبرگ، بساک و مادگی) و میزان رنگیزه های (کلروفیل و آنتوسیانین) کالوس ها در دو گونه ی Rosa damascena Mill. و Rosa miniature مقایسه شده است. جداکشتهای سترون روی محیط MS که غلظت های مختلف BAPو 4-D ,ا2 به آن اضافه گردیده بود، کشت شده و در نور 2000،1000 لوکس و تاریکی تیمار شدند. در روند تولید کالوس از جداکشت های گل محمدی، غلظت های 4 میلی گرم در لیتر 4-D ,ا2 و 1/5 میلی گرم در لیتر BAP بهترین بازدهی را داشتند. بر عکس در گل سرخ مینیاتور جداکشت های مختلف در فرایندکال زایی نسبت به غلظت های مختلف هورمونی به شکل متنوعی پاسخ دادند. در همه جداکشت ها، نور، بنیان گذاری کالوس را به تاًخیر انداخت و تاریکی روند کالوس زایی را بسیار تسریع نمود. به علاوه، پینه زایی جداکشت های رویشی در هر دوگونه زودتر از جداکشت های گلی شروع شد. قابل ذکر است که بنیان گذاری کالوس از ریز نمونه های گلی ورد مینیاتور یک هفته زودتر از گل محمدی آغاز گردید. نرخ رشد پینه نیز در جداکشت های ورد مینیاتور بیشتر از ورد محمدی به ثبت رسید. بررسی میزان کلروفیل و آنتوسیانین پینه ها نشان داد که در تاریکی، تولید و تجمع این پیگمان ها بسیار کم و در نور این مقداربه شکل قابل توجهی افزایش می یابد. در گل محمدی کالوس های برگی و در گل سرخ مینیاتور کالوس های ساقه ای بیشترین مقدار کلروفیل و در هر دو گونه، کالوس های دمبرگی و بساکی کمترین مقدار را در خود ذخیره کردند. همچنین میزان آنتوسیانین در کالوس های گلبرگ و مادگی هر دو گونه بیشتر از کالوس دیگر جداکشت ها بود در حالی که کمترین مقدار در کالوس بساک و دمبرگ گل سرخ مینیاتور و بساک گل محمدی مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

کشت بافت ، پینه ، کلروفیل ، آنتوسیانین ، گل محمدی ، گل سرخ مینیاتور