دستکاری ژنتیکی در پستانداران: ایجاد جهش در ژن ADAM27 سلولهای بنیادی جنینی و تولید موش کایمر نوترکیب

پروتئین ADAM27 یکی از پروتئین های سطح غشا، پلاسمایی اسپرم است. حدس زده میشود این پروتئین در اتصال اسپرم به تخمک و در نتیجه فرایند لقاح نقش داشته باشد. ایجاد لاین موشی که دارای ژن ناقص ADAM27 باشد، میتواند به منظور برسی تاًثیر این پروتئین درفرایند لقاح نقش کلیدی داشته باشد. سلولهای بنیادی جنینی موشی (ESCs ) را که یک نسخه از ژن ADAM27 آنها بوسیله ی نوترکیبی هومولوگ از کار افتاده بود، برای ایجاد موش های کایمر استفاده شدند. برای این منظورسلولهای ES روی لایه ای از سلولهای MEF غیرفعال شده ودر حضور LIF کشت شدند. در روز دوم پاساژ، کلونهای ES بوسیله ی تریپسین به حالت منفرد درآمدند. این ES ها به درون حفره ی بلاستوسیست میزبان توسط میکرومنی پولیتور (Micromanipulator) تزریق شدند. برای بدست آوردن بلاستوسیست های میزبان، موشهای ماده ی نژاد NMRI برای برای تخمک گذاری بیشتر تحریک شده با موشهای نر همان نژاد جفت انداخته شدند. فردای جفت اندازی موشهای ماده ی دارای پلاک واژینال (روز 5.0) جداسازی شدند. روز 3.5 رحم موشهای ماده برداشت شده و با Flushing بلاستوسیست ها استخراج شدند. به هر بلاستوسیست 6 الی 16 سلول دارای ژن ناقص ADAM27 تزریق شد. 8 الی 16 جنین به رحم هر موش ماده ی Foster (روز 2.5 ) باعمل جراحی منتقل شدند.موشهای Foster حاصل آمیزش موشهای ماده با نرهای وازکتومی شده هستند. تعداد 138 جنین منتقل شدند که از این تعداد 47 نوزاد به دنیا آمدند. 13 نوزاد از آنها درجات مختلفی (تا 70 درصد) از کایمریسم را نشان دادند. کایمرها بوسیله ی رنگ تیره ی پوست سلولهای ES که دارای ژن ناقص ADAM27 بودند (بلاستوسیستهای میزبان آلبینو بودند) تشخیص داده شدند.

کلیدواژه ها:

سلولهای بنیادی جنینی ، کایمر ، بلاستوسیست