بررسی قابلیت بکارگیری سیانو باکتریهای بومی ایران به عنوان کودبیولوژیک در کشت گندم بهاره N8

جلبلک های سبز-آبی یا سیانو باکتری های دارای هتروسیست به عنوان جلبک های دارای قابلیت توان تثبیت نیتروژن شناخته می شوند. این جلبک ها به دلیل توانایی بالای تولید ترکیبات محرک رشد، قادرند موجب افزایش رشد گیاهان عالی گردند. در این مطالعه، جلبک های سبز - آبی دارای هتروسیست از خاک مزارع گندم استان کرمانشاه جداسازی شدند و مورد شناسایی قرار گرفتند. حاصل این مطالعه، شناسایی 9 گونه متعلق به 6 جنس از جلبک های سبز - آبی دارای هتروسیست از راسته Nostocales بود. در بخش دیگری از این تحقیق، استفاده از عصاره جلبک های سبز - آبی بومی ایران به عنوان کود زیستی بررسی شد. به این منظور نحوه اثرگذاری سوسپانسیون های آبی توده جلبکی 6 گونه از جلبک های جداسازی و خالص سازی شده بر جوانه زنی بذر گندم بهاره رقم n8 مورد ارزیابی قرار گرفت. عصاره های سیانوباکتریایی موردنظر از تاکسون هایی از 4 جنس Trichormus, Cylindrospermum, Anabaena و Nostoc تهیه شدند. نتایج نشان دهنده تاثیر معنی دار عصاره های چلبکی مورد بررسی بر روند جوانه زنی بذرها، به ویژه تأثیر افزاینده آنها بر توسعه سیستم ریشه ای دانه رستها بود. همچنین نتایج نشانگر آن بود که باتوجه به تأثیر مثبت عصاره های سیانوباکتریایی مورد ارزیابی بر دانه رستهای تیمار شده، سیانوباکتری های بومی مورد بررسی می توانند به عنوان گزینه های مناسبی جهت تولید کودهای زیستی مورد ارزیابی دقیق تر قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

سیانوباکتری ، کودهای زیستی ، تثبیت نیتروژن