نقص حرکتی اسپرم و ناباروری درمردان استنوتراتواسپرمی دارای جهش های C26232T و T26248G در ژن Nsun7

اختلال در تحرک اسپرم یکی از شاخصه های عمده ناباروری مردان است. مطالعات قبلی نشان دادند که ژن Nsun7 در حرکت اسپرم موش نقش دارد. این ژن روی کروموزوم شماره 4 انسان نیز وجود دارد. از آنجائیکه مطالعه ای مشابه ای تاکنون روی این ژن در انسان انجام نشد. در این تحقیق، جهش های دو اگزون 7 و اگزون 6 این ژن در دو گروه نرمال: با اسپرم های دارای حرکت طبیعی (10 نمونه شاهد) و آستنوتراتواسپرمی: با اسپرم های دارای حرکت کم (20 نمونه) که از مراکز ناباروری (IVF) جمع آوری شدند، پس ازآنالیز سمن به روش عمومی سازمان WHO، مورد ارزیابی قرارگرفت. پس از استخراج DNA اسپرم، به روش عمومی فنل- کلروفرم، با استفاده از جفت پرایمر های طراحی شده sun7R/sun7F و sun6R/sun6F قطعات 207 جفت بازی اگزون 7 و 304 جفت بازی اگزون6، نمونه ها به روش PCR تکثیر شدند. آنالیز توالی محصولات PCR نشان داد قطعات تکثیر شده اگزون 7 در مردان آستنوتراتو اسپرمی، دارای دو جهش انتقالی C26232T و متقاطع T26248G در مقایسه با نرمال بودند، که منجر به تغییر اسیدآمینه سرین به آلانین شد. لذا به نظر می رسد جهش های ژن Nsun7 همانند مطالعات انجام شده در موش، نیز با نقص حرکتی اسپرم مرتبط است. براین اساس، پیشنهاد می گردد آنالیز توالی اگزون7 می تواند به عنوان یکی نشانگرهای تشخیص ژنتیکی ناباروری مورد توجه محققین، در مدیریت درمان ناباروری مردان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آستنوتراتواسپرمی ، ژن Nsun7 ، حرکت کم اسپرم ، ناباروری مردان ، نقص مورفولوژیکی