بهینه سازی باززایی مستقیم ازبرگ در گیاه به

روش های سنتی به نژادی گیاهان پروس های طولانی است و به زمان زیادی نیاز دارد، به کارگیری روش های مدرن بیوتکنولوژی برای کوتاه نمودن دوره به نژادی بسیار ارزشمند می باشد. لذا دستیابی به سیستم باززایی با کارایی بالا در گیاه به با هدف تکثیر درون شیشه ای، انتقال ژن و سایر مطالعات لازم و ضروری است. دراین تحقیق بهینه سازی باززایی شاخه های نابجا انجام گرفت. ریزنمونه های برگ کامل، بالای برگ، پائین برگ و دمبرگ از قسمت های بالایی گیاهچه های رشد یافته در شرایط درون شیشه جداگردید و تاثیر غلظت های متفاوت(0 ،2/5، 5، 10، 20، 40 میکرومولار) تیدیازورون (TDZ) و (0، 1 و 2 میکرومولار) نفتالن استیک اسید(NAA) در محیط کشت(7) NN بررسی گردید. برگ ها از شاخه های رشد یافته در محیط MS برداشت شدند. پس از تیمار4 هفته تاریکی میزان باززایی به ازای هر ریز نمونه ارزیابی گردید. براساس نتایج حاصله، بالاترین میزان باززایی(1/3 شاخه به ازای هر ریز نمونه ) در محیط حاوی 1 میکرومولار NAA و 40 میکرومولارTDZ مشاهده شد. روند تولید شاخه نابجا در محیط کشت NN با افزایش غلظت TDZ افزایش یافت. در مقایسه نوع ریزنمونه بیشترین باززایی در ریزنمونه برگ کامل (0/23 شاخه به ازای هر ریز نمونه) و پس از آن در ریز نمونه بخش پائین برگ (0/15 شاخه به ازای هر ریز نمونه)حاصل شد که می تواند به علت تفاوت در سطح تنظیم کننده های درونی گیاه باشد.

کلیدواژه ها:

باززایی ، گیاه به ، NAA ، TDZ ، برگ