بررسی تولید آنزیم کیتیناز توسط باکتری های بومی دریاچه خزر

کیتین دومین پلیمر فراوان ترین بیوپلیمر در محیط دریا می باشد. کیتیناز آنزیم تجزیه کننده کیتین، کاربردهای وسیعی در زمینه کشاورزی، دارویی و صنایع مختلف دارد. محیط های دریایی منبع عظیمی برای جداسازی میکروارگانیسم های مختلف با توانمندی های بیوتکنولوژیک می باشند که تاکنون به میزان اندکی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه به منظور بررسی توانمندی بیوتکنولوژیک میکروارگانیسم های بومی دریاچه خزر نمونه برداری از سه عمق 0/5، 15 و 30 متر در چهار منطقه بهشهر، بابلسر، نوشهر، و تنکابن انجام و با استفاده ازمحیط روش های کشت مختلف تعداد 300 جدایه باکتری بدست آمد. بررسی تولید آنزیم کیتیناز به روش کیفی با افزودن (W/V) 2/5% کیتین کلوئیدی به محیط پایه نمکی واجد 2 گرم برلیتر عصاره مخمر انجام شد. تولید کیتیناز با ایجاد هاله تجزیه کیتین دراطراف کلنی باکتری مشخص گردید. 12 سویه باکتری توانایی ایجاد هاله را داشته و به عنوان سویه های واجد آنزیم کیتیناز در نظر گرفته شدند. این سویه ها شامل یک سویه گرم مثبت و یازده سویه گرم منفی و با اشکال میکروسکوپی باسیل (11 سویه) و کوکسی (یک سویه) بوده اند. این سویه ها گزینه مناسبی جهت کاربردهای بیوتکنولوژیک مانند تبدیل کیتین به محصولات با ارزش دیگر و همچنین کاربرد در کنترل زیستی آفات می باشند.

کلیدواژه ها:

کیتیناز ، بیوتکنولوژیی دریا ، دریاچه خزر