استفاده از کارت هویت ژنتیکی راهکاری مناسب جهت نیروهای نظامی در جنگ های نوین آینده
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 790
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NBCI08_0827
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
چکیده مقاله:
تقریبا در تمام کشورهای دنیا، بنا، سازه و یا مجسمه ای برای بزرگداشت مردان وزنانی بر پا شده که جان خود را در راه حراست از کیان خود از دست داده اند ولی نامی از ایشان بجا نمانده است . مقبره ای که همیشه مورد احترام و مباهات بازماندگان هر جنگی بوده است .. اما د رجهان معاصر به واسطه ی تغییر ادبیات نظامی و نوع جنگ افزارها ، چه بسا سربازانی که در صحنه ی نبرد در اثر انفجار یا شلیک گلوله ای ، بگونه ای به شهادت برسند که دیگر قابل بازشناسی نباشند . یا د راثر گذشت زمان پیکرشان چنان تجزیه شده که دیگر هویتشان قابل شناسایی نیست . عدم بازگشت پیکر این جان باختگان، بخصوص در پایان جنگ، حالتی از یاس و امید را در دل خانواده هایشان ایجاد می کند که جدا باعث فشارهای روحی بر والدین این شهیدان می شود . جنگ پایان یافته و سربازان به خانه بازگشته اند ، اما خبری از فرزند این خانواده ها نیست . مادران مدام در برابر دیگران جبهه می گیرند که فرزندشان نمرده و زنده هستند و به زودی باز می گردند . اما هیچگاه خبری از او نمی شود و این انتظار آزار دهنده چون خوره روح والدین آنها را می خورد . چیزی که همه ی ما از دور و نزدیک شاهد آن بوده ایم . در صورت شهادت هر سرباز و در صورت عدم امکان شناسایی او، با کمک استخراج ژنوم فرد از قطعه ای استخوان، مو، خون ، بزاق و یا خاکستر ، مجددا تعیین ترادف شده ، با اطلاعات ذخیره شده ی درون رایانه مقایسه خواهد شد و با ضریب اطمینان 99/9 درصد فرد شناسایی و پیکرش به خانواده اش تحویل خواهد شد .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احسان مرادی
دانشجوی کارشناسی علوم آزمایشگاهی ، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، دانشکده پیراپزشکی ، تهران ایران
حجت الله مومنی
دانشجوی دکتری بیوشیمی بالینی، گروه بیوشیمی و بیولوژی ، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
فاطمه مرادی
پژوهشگر ، اراک ایران