بررسی ساختار معماری قدیمی‌ترین کل جهان در دزفول

در گسترده فرهنگ به هنر ایران زمین ، پل آیینه‌ای است که خیال خلاق و دست‌های توانای مردم به این سرزمین را پیش چشم می‌آورد و نمودار هویت مردمی ایران و برایندی از حیث زیبایی و شیوه زیستی این آب و خاک می‌باشد و نگاه ما را به بعد دیگری از میراث پر بها یکی ایران اسلامی می‌گشاید. مقاله حاضر با اتکا به اصل ارزش‌های پایدار در معماری ایران و با اعتنا به پیچیدگی تجارب فضایی، سازهای و فرمی پل‌ها در استان خوزستان که نشانگر نقطه اوج یک پیشینه عمیق در سنت طراحی به تجارب معماران در فرضیه طراحی پل‌ها در ایران است ، قصد دستیابی به ویژگی‌های معماری پل قدیم دزفول را دارد که آن بیماری در نهایت، در مقیاس شهری به تجارب سازه‌های آبی ایران منجر شده است . امید است که مهندسین و معماران به آب شناسان وسد سازان ، هر چه زودتر با تهیه پلان کامل و علمی و دقیق ، از راز نهفته تأسیسات عظیم آبی در مجموعه‌ای که به لحاظ ساختمانی، هندسی و فنی می‌باشد پرده بردارند باشد که این همه آثار بدیع هنری و دقیق فنی نیاکان ما ، از تطاول بیشتر روزگار مصون بماند یا دست‌کم چراغ، را کی برای معماران و سد سازان و مهندسان فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

معماری ، دزفول ، پل بند