کاربرد بیوتکنولوژی در زراعت گیاهان دارویی

گیاهان دارویی به دلیل تولید متابولیتهای ثانویه و اهمیت بسیاری که در مصارف پزشکی، صنایع آرایشی و بهداشتی و نیز صنایع غذایی دارند، بسیار مورد توجه هستند. کاربرد گیاهان داروئی در جهان چنان رو به توسعه و افزایش است که طبق آمارهای موجود از 4 میلیارد نفر از گیاهان دارویی ، بهصورت روزانه استفاده می کنند. کشور پهناور ایران نیز با / 6 میلیارد نفری جهان بیش از 5 / جمعیت 7 داشتن شرایط متنوع اکولوژیکی و زیستی و با دارا بودن بیش از 7500 گونه گیاهی که حدود 10 تا 15 درصد آن دارویی شناخته شده، دارای پتانسیل بالقوه بسیار بالا برای تولید ، فرآوری و صادرات گیاهان دارویی می باشد اما با توجه به انفجار جمعیت و منابع محدود طبیعی برای تامین نیازهای جمعیتی، در صورت عدم ایجاد روشهای پربازده و ادامه روند بهره برداری یک جانبه و مفرط از گیاهان دارویی، در آینده ای نه چندان دور بحران زیست محیطی و چه بسا انقراض برخی از گونههای با ارزش گیاهی، خطری است که زندگی بشر را تهدید خواهد کرد. با توجه به اهمیت تجاری و بهداشتی گیاهان دارویی و نیز نظر به نیاز روزافزون بشر به گیاهان دارویی، استفاده از پتانسیلهای علم بیوتکنولوژی در غلبه بر محدودیتهای ناشی از مسائل سیتوژنتیکی و خواب فیزیولوژیکی بذر برای جوانه - زنی و نیز دستیابی به تولید و تکثیر با کیفیت گیاهان دارویی در کمترین زمان ممکن و همچنین کوتاه نمودن دوره کشت تا برداشت این گیاهان میتواند نقش قابل توجهی در حصول نتایج مناسب و موثر برای بالا بردن راندمان زراعت گونههای دارویی، حفظ عرصههای طبیعی، ایجاد اشتغال پایدار و ارز آوری بهدنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

گیاهان دارویی ، بیوتکنولوژی ، زراعت