بررسی تاثیر باکتری های محرک رشد و محلول پاشی اسیدهای آمینه و اسید سیلیسیک برروی فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان تحت شرایط تنش خشکی در گیاه گندم

کاهش دادن صدمات ناشی از تنش خشکی در گیاه با استفاده از کودهای بیولوژیکی همانند باکتری های محرک رشد، اسید سیلیسیک و اسیدهای آمینه و بهبود عوامل فیزیولوژیکی و بالطبع بالا بردن میزان عملکرد گیاه در مناطق خشک و نیمه خشک از مدیریت های ضروری در کاهش تنش خشکی در زراعت غلات از جمله گیاه گندم می باشد. از این رو اثر آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در دو سطح و تیماردوم آزمایشی به عنوان سطوح فاکتور فرعی در پنج سطح طی آزمایشی به صورت کرتهای یک بارخرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار به اجرا درآمد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که تأثیر آبیاری بر آنزیم های آنتی اکسیدان در سطح احتمال 1 در صد معنی دار است ، به نحوی که بالاترین میزان سوپر اکسید دیسموتاز ، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز به قطع آبیاری از مرحله گلدهی به بعد اختصاص یافت. اثر تیمار دوم آزمایشی نیز در سطح احتمال 1 درصد بر روی آنزیم های آنتی اکسیدان معنی دار گردید و بالاترین میزان آنزیم های آنتی اکسیدان به تیمار شاهد و کمترین آنها به تیمار تلقیح باکتری به همراه محلول پاشی اسید سیلیسیک و اسید های آمینه تعلق داشت ضمن آنکه اثرات متقابل بین سطوح آبیاری و سطوح تیمار دوم آزمایشی نشان داد که کمترین میزان سوپر اکسید دیسموتاز ، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز مربوط به آبیاری نرمال و به بذر مال باکتری به همراه محلول پاشی اسید سیلیسیک و اسید های آمینه به ترتیب به میانگین میزان 54 واحدگرم پروتئین تعلق داشت. / 86 و 7 /3 ، فعالیت 23

کلیدواژه ها:

گندم ، تنش خشکی ، آنزیم های آنتی اکسیدان ، باکتری های محرک رشد ، اسید سیلیسیک ، اسیدهای آمینه