بررسی اثر کودهای بیولوژیک میکوریزآربوسکولار و فسفر زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه برنج

جهت بررسی کارایی مصرف جداگانه و تلفیقی کودهای شیمیایی و بیولوژیک در زراعت برنج آزمایشی در سال زراعی 1390 در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد . در این آزمایش سه عامل قارچ مخلوط دوگونه و کنترل ) ، فسفر زیستی (دو سطح ، ،Glomus intraradices گونه ، Glomus mosseae (چهارسطح ؛ گونه 25 و 50 کیلوگرم در هکتار) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس ، استفاده و عدم استفاده) و فسفر معدنی (در سه سطح ، 0 اختلاف بسیار معنی داری را برای صفات عملکرد ، تعداد دانه سالم، ارتفاع و طول خوشه اصلی نشان داد . همچنین بررسی ها نشان داد که تلقیح کودهای بیولوژیک منجر به افزایش معنی دار عملکرد و نیز سایر صفات مرتبط با اجزای عملکرد گردیده است به طوری که بیشترین مقدار عملکرد مربوط به ترکیب تیماری تلقیح با فسفر زیستی و قارچ مایکوریزا و عدم استفاده از فسفر معدنی بوده است و 9 تن در هکتار را به خود اختصاص داد. به طوری کلی نتایج این آزمایش حاکی از آن بود که به کار گیری / عملکردی بالغ بر 88 کودهای بیولوژیک موجب بهبود تغذیه گیاه برنج و در نتیجه بهبود عملکرد و صفات زراعی این گیاه گردیده است.

کلیدواژه ها:

برنج ، تغذیه ، کودهای بیولوژیک ، فسفر زیستی ، عملکرد