ارزیابی عملکرد و شاخص های باروری و مغزدهی رقم های سویا تحت شرایط کم آبیاری

به منظور ارزیابی عملکرد، شاخص های باروری و مغزدهی رقم های سویا تحت شرایط کم آبیاری، آزمایشی به صورت کرت هایخرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان درسال 1388 اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل چهار سطح آبیاری بود که در پتانسی لهای رطوبتی 35-30 ((1)، شاهد)، 55-50((2)I) و 75-70 ((3)I) سانتی بار خاک آبیاری انجام شد و بیک سطح بدون آبیار ((4)I) و فاکتور فرعی شامل هفت رقم سویا به نام های 033، 032 و سحر (از گروه رسیدگی IV)، ال. 17، کلارک، زان و مادری (از گروه رسیدگی III) بود. سطوح پتانسیل رطوبتی خاک با استفاده از تانسیومتر کنترل شد. در این آزمایش عملکرد دانه، عملکرد زیستی، عملکرد غلاف، شاخص برداشت و شاخص های باروری و مغزدهی مورد بررسی قرار گرفت. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که با کاهش آبیاری از عملکرد دانه به طور معنی داری کاسته شد. به طوری که بیشترین عملکرد دانه در تیمار (1)I و کمترین آن در تیمار (4)I بدست آمد. در حالی که با کاهش آبیاری شاخص باروری افزایش یافت (این افزایش در رقم های گروه رسیدگی IV چشمگیرتر بود). به نظر می رسد این رقم ها در شرایط کمبود آب، مواد فتوسنتزی بیشتری را به قسمت های زایشی اختصاص داده اند. اما با کاهش آب قابل دسترس از شاخص مغزدهی کاسته شد به طوری که کمترین شاخص مغزدهی در تیمار بدون آبیاری به دست آمد و آبیاری سبب افزایش آن شد. مقایسه رقم ها نیز نشان داد که رقم های گروه رسیدگی IV، از ثبات بالاتری از نظر این صفت در سطوح آبیاری برخوردار بودند و در تیمار بدون آبیاری کاهش کمتری را نشان دادند. در ضمن در بین رق مها بیشترین عملکرد نیز معلق به رقم 033 از گروه رسیدگی IV بود.

کلیدواژه ها:

سویا ، شاخص باروری ، شاخص مغزدهی ، عملکرد ، کم آبیاری