تعیین میزان مناسب مصرف کود اوره و آبیاری با آب شور در حوزه کارون با استفاده از مدل برنامه ریزی غیر خطی

این مطالعه روشی برای تدوین الگوی بهینه زراعی مبتنی بر اهداف چند گانه در راستای مدیریت منابع آب حوضه آبریز کارون در مقیاس مزرعه با استفاده از داده های تحقیقاتی ، اماری و میدانی را معرفی می کند. این روش در چارچوب مدل برنامه ریزی غیر خطی مصالحه ای فازی (FCNLP) طراحی گردید و در ان از مدل SWAP برای تعیین عمق آبیاری مناسب در شرایط مختلف شوری آب (0، 4 و 8 دسی زیمنس) استفاده شد صفات مورذ بررسی عبارت بودند از کاهش میزان آب و کود اوره مصرفی افزایش ثبات درآمد کشاورز و سود کاهش میزان ریسک تولید و افزایش اشتغال . نتایج نشان داد که در شرایط شوری صفر ، 99/2 از هدف حداقل کردن مصرف آب و 39/1 از هدف حداکثر کردن ثبات درآمدی کشاورزان تامین می گردد در شوری 4 دسی زیمنس بر متر نیز به ترتیب 76/6، 14/8، 98/8 درصد و در شوری 8 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 97/7، 14/3، 2/2 درصد از سطوح آرمانی اهداف حداقل ریسک ، حداکثر سطح اشتغال و حداقل مصرف کود اوره تحقق خواهد یافت . تامین این اهداف با تغییر سطح زیر کشت محصولات گندم ، یونجه، چغندر قند، برنج و سبزیجات به همراه تغییر عمق آبیاری و کود مصرفی صورت پذیرفت. این تغییرات به حداکثر شدن تابع مسافت مختلط فازی متجر شد. به طوری که با در نظر گرفتن وزن نسبی هر یک از اهداف تصمیم گیرندگان مورد مطالعه در سطوح شوری صفر، 4 و 8 دسی زیمنس بر مترف الگوی پیشنهادی به ترتیب 47/5، 41/2، 41/1 درصد به سطح آرمانی تامین اهداف برنامه نزدیک می گردد. این روش به توان راهبرد برتر نسبت به سایر راهبردهایی که اهداف انفرادی چون تامین حداکثر راندمان تولید و یا سود با یا بدون تغییر در الگوی کشت را دنبال می کنند ، تشخیص داده شد و برای آزمون در سطح مزارع حوضه پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

آب ، بهینه سازی ، فاری ، شوری ، ریسک