نقش هنر در تحکیم خانواده و پیشگیری از آسیب های روانی و اجتماعی

مقدمه و هدف: سلامت اجتماعی به واسطه نقشی که در توسعه یک جامعه در ابعاد مختلف دارد، عاملی مهم و موثر محسوب می شود. آسیب های اجتماعی با عنوان اعمالی که نظم عمومی جامعه را به هم می زند و هنجار های آن را مورد تعرض قرار می دهد، همواره مورد توجه بوده است. هنر علاوه بر اینکه به عنوان روشی برای بیان و غلبه بر هیجانات و تنش های روحی و روانی در جامعه نقش آفرینی می کند، یکی از اصلی ترین راه ها در پیشگیری از آسیب های اجتماعی هم محسوب می شود و از آن می توان برای کار های درمانی در حوزه مشاوره و روان درمانی استفاده کرد.روش بررسی: این پژوهش به روش کتابخانه ای و با استفاده از جستجو در پایگاه های مقالات SID ، Magiran و... گردآوری شده و از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش، کیفی می باشد.یافته ها: هنر، در دو بخش درمان و پیشگیری مورد استفاده قرار می گیرد. در حیطه درمان با هدف تخلیه هیجانی و رسیدن به آرامش، مواجه ه با تعارضات خود، کسب آگاهی، افزایش بینش و سازگاری به کار می رود. در بخش پیشگیری، کاربرد هنر وسیع تر می گردد. از هنر به عنوان یکی از اصلی ترین ابزار پیشگیری و مقابله با آسیب های اجتماعی می توان یاد کرد و انتقال آموزه های رفتاری به وسیله ابزار بصری، اصل منطقی و اساسی در روان شناسی است که هنرمندان و دست اندرکاران هنر می توانند در این زمینه نقش مهمی داشته باشند.نتیجه گیری: با توجه به نقش هنر در آرامش ذهن و سلامت جسم، نقش بسزایی در کاهش آسیب های روانی و اجتماعی داشته و از این طریق به تحکیم بنیان خانواده و سلامت آن کمک شایانی می کند.

کلیدواژه ها:

هنر ، آسیب های روانی اجتماعی ، تحکیم خانواده ، سلامت اجتماعی