سنگ نگاره های خانیک

رشته کوه سیاه در جنوب گناباد تأثیرات اقلیمی، فرهنگی و اقتصادی زیادی بر آن وادی نسبتا خشک و بیابانی گذاشته، زیرا از سویی اعتدال نسبی هوا را موجب شده و از سوی دیگر باعث نزولات آسمانی و در نتیجه غنای سفره های زیرزمینی آب گردیده و انتقال آب آن سفره ها به سطح زمین، طی هزاران سال زندگی را در بستر دره ها و دامنه های آن رشته کوه امکان پذیر کرده است. یکی از طولانی ترین دره های کوه سیاه «دره خانیک» است که نام خود را از روستایی در انتهای دره گرفته است. از این روستا نخستین بار حافظ ابرو در قرن نهم هجری به عنوان «قریه» نام برده که تا دهه های اخیر چهل و دو قنات داشته و پرواضح است که پیش از حفر قنوات چشمه های متعددی در آن دره جاری بوده و به همان دلیل «خانیک» نام گرفته که واژه ای پهلوی به معنای «چشمه سار» است. لابد در چنان شرایطی مراتع و علفزارهایی در دو سوی دره گسترده بوده و کوچروان دامدار و شکارگران از آن موقعیت مناسب استفاده می کرده اند. نشانه های آن حضور اکنون بر روی سه قطعه سنگ بزرگ در انتهای دره شیب داری به نام «قدمتگاه» موجود است که توضیح و تحلیل آنها موضوع مقاله حاضر است.

کلیدواژه ها:

خانیک ، سنگ نگاره ، گناباد ، سنگ قدمگاه