بررسی تاثیر عوامل مختلف زراعی و ساختاری بر میزان کارایی انرژی برای کشت سیب زمینی در غرب اصفهان

منطقه غرب اصفهان (فریدن و فریدون شهر) از جمله مهم ترین مناطق تولید کننده سیب زمینی در کشور محسوب می شوند. در این پژوهش علاوه بر تعیین میزان مصرف انرژی برای کشت سیب زمینی به بررسی اثر عوامل مختلف زراعی همچون نظام زراعی و اندازه زمین های زراعی و همچنین عوامل ساختاری از جمله مالکیت زمین و مالکیت ماشین بر میزان کارایی انرژی پرداخته شده است. بدین منظور بین سیب زمینی کاران منطقه تعدادی پرسش نامه توزیع گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بیشترین سهم مصرف انرژی در محصول سیب زمینی مربوط به انرژی شیمیایی با متوسط 51 درصد (کود و به ویژه ازت) بوده و کمترین میزان سهم مصرف انرژی مربوط به انرژی بیولوژیک با متوسط 2 درصد (کارگر) بوده است. همچنین مشخص شد که اثر سطوح مختلف کشت (اندازه زمین) برای محصول سیب زمینی بر میزان کارایی (نسبت) انرژی در سطح یک درصد معنی دار می باشد به نحوی که با افزایش سطوح زیر کشت برای سیب زمینی از زیر یک هکتار به بالای 5 هکتار میانگین کارایی (نسبت) انرژی از 1/3 تا 2/08 افزایش یافت. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص گردید که اثر نظام های مختلف زراعی بر میزان نسبت انرژی در سطح یک درصد معنی دار می باشد. همچنین مالکیت تراکتور و نوع تراکتور بر میزان انرژی سوخت مصرفی در هکتار دارای اثر معنی داری در سطح یک درصد بود. ترغیب و تشویق کشاورزان منطقه و ایجاد زمینه های لازم برای تشکیل تعاونی ها جهت استفاده از ماشین ها و ادوات از طریق سازمان جهاد کشاورزی استان و همچنین جایگزینی تراکتورهای فرسوده با سن بیشتر از 25 سال می تواند در افزایش کارایی و بهره وری انرژی موثر واقع گردد.

کلیدواژه ها:

نسبت انرژی ، سیب زمینی ، مالکیت زمین ، مالکیت ماشین ، نظام زراعی