بررسی وضعیت توزیع توان و برآورد میزان توان تراکتوری مورد نیاز در استان خوزستان

یکی از مهترین مشکلات در کشاورزی، مخصوصا در کشورهای در حال پیشرفت، کمبود توان تراکتوری در مزارع کشاورزی است. در طی دهه گذشته عدم تزریق توان کافی ماشین ها به بخش کشاورزی، باعث کاهش سطح مکانیزاسیون شده است و کشاورزان را مجبور به استفاده از ماشینهای مستهلک و فرسوده کرده است. هدف از این مطالعه بررسی توزیع توان در دورهای دوم و سوم و چهارم برنامه پنج ساله توسعه و برآورد میزان توان تراکتوری مورد نیاز در استان خوزستان با توجه به الگوهای کشت رایج و شرایط کنونی هر شهرستان است. اطلاعات مربوط به سطح زیر کشت کلیه محصولات هر شهرستان جمع آوری شد. در این مطالعه با توجه به پیک کاری، تعداد ساعات کاری روزانه و احتمال روزهای کاری، توان ورودی مورد نیاز هر شهرستان محاسبه شد. نتایج نشان داد که در بین شهرستان ها، اهواز به بیشترین توان اسمی به میزان 255/225 اسب بخار و کل استان در مجموع به توان اسمی 1/533/500 اسب بخار نیاز دارد. به طوری که از سطح مکانیزاسیون 0.74 اسب بخار بر هکتار در پایان دوره چهارم برنامه پنج ساله توسعه باید به حداقل 1 اسب بخار بر هکتار برسد.

کلیدواژه ها:

برآورد توان ، توزیع توان ، سطح مکانیزاسیون