بررسی وضعیت ارگونومیکی کارگران دروکار در شالیزارهای شمال کشور

اختلالات اسکلتی- عضلانی در بسیاری از مشاغل مختلف که نیاز به بهره گیری بیشتر از نیروی انسانی دارند منجر به ناتوانی در ادامه کار شده و معضلی جدی در رابطه با امنیت شغلی در کارگران است. در این تحقیق که در میان 237 نفر از کارگران دروکار در شالیزارهای شمال کشور ایران انجام شده است، به بررسی ارگونومیکی وضعیت بدنی کارگران حین انجام کار با استفاده از روش QEC پرداخته شده است. به منظور تجزیه و تحلیل وضعیت های بدنی کارگران، از عکس و فیلم برداری از حالات مختلف قرارگیری اندام های بدن در حین کار استفاده شده است. همچنین از پرسشنامه استاندارد نوردیک که ابزاری مناسب برای تعیین میزان شیوع ناراحتی های اسکلتی -عضلانی در جهت انجام اقدامات اصلاحی جهت بهبود شرایط کار است، استفاده شده است. نتایج نشان داد که با توجه به روش QEC بیش از 54/7 درصد پوسچر کارگران در شمال کشور در وضعیت بد بدنی قرار داشتند. بیشترین اختلالات در نواحی فوقانی بدن، شامل گردن ( 65 درصد) و پشت ( 60 درصد) تشخیص داده شد و همچنین درصد بسیار بالایی از کارگران از اختلال در ناحیه آرنج ( 45 درصد) و شانه ( 51 درصد)، رنج برده بودند که لازم است در این موارد اقدامات اصلاحی به سرعت انجام بگیرد.

کلیدواژه ها:

پرسشنامه نوردیک ، روش QEC ، کارگران دروکار