گازیفیکاسیون حرارتی زباله های شهری؛ اصول، تجربیات کشورهای مختلف و چالش ها در ایران

در حال حاضر نگرانی های زیست محیطی بیش از هر زمان دیگری به دلیل تاثیرات نامطلوب روش های دفع زباله های سنتی از قبیل لندفیل زباله، کمپوست، و روش های سوزاندن زباله به صورت باز و بسته افزایش یافته است. این روش های دفع زباله با توجه به مشکلات آلودگی ثانویه اغلب مضر خواهند بود. محل های دفن زباله و کمپوست باعث انتشار گازهای گلخانه ای مانند متان می شوند و آلودگی آبهای زیرزمینی را درپی دارند. معمولا سوزاندن باعث انتشار گازهای خطرناکی مانند دیوکسین، SOx و NOx خواهد شد. از طرف دیگر روش گازیفیکاسیون سازگاری بیشتری با محیط زیست دارد. این فرایند یک اکسیداسیون جزئی از زباله است که در حضور مقدار کمی اکسیژن مورد نیاز برای احتراق استوکیومتری اتفاق می افتد.در اصل بخشی از زیست توده برای تامین گرمای مورد نیاز برای بخار کردن بقیه مواد می سوزد.در این مقاله بررسی و ارزیابی گازیفیکاسیون مواد زائد جامد شهری، با شروع از جنبه های اصلی فرایند شامل روند و مراحل و پس از آن بررسی وضعیت کشورهای پیشگام در ورود به بحث و چالش های ایران در راه به کار بردن این تکنولوژی آورده شده است. سرانجام یک براورد کلی برای هزینه سرمایه گزاری یک نیروگاه گازیفیکاسیون زباله های شهری در مشهد انجام شده است.

کلیدواژه ها:

زباله های جامد شهری ، گازیفیکاسیون حرارتی ، آلایندگی ، نگرانی های زیست محیطی