فرهنگ رقیب و امنیت فرهنگی شهرهای مرزی جمهوری اسلامی ایران(مطالعه موردی: وهابیت و استان سیستان و بلوچستان

در توسعه مفهوم امنیت از مضیق به موسع، امنیت فرهنگی توانست به عنوان یکی از ارکان قطعی و پایه در شکل دهی به امنیت پایدار جلوه گر شود. از آن جا که هر موضوعی در هر سطح و حوزه مفهومی ای نیازمند به یکتهدیدجهت تبدیل شدن به یکموضوع امنیتی می باشد، حوزه فرهنگ نیز در رویارویی با تهدیدات اعم از بالقوه و بالفعل، امنیتی شده و سازوکارهای تعاملی و تقابلی خاصی را پ یخواهد گرفت. این مقاله در پاسخ به این سوال اصلی شکل گرفته است که فرهنگ رقیب، در امنیتی سازی فرهنگ در شهرهای مرزی جمهوری اسلامی ایران چه اثری خواهد داشت. فرضیه ای که در پاسخ به این سوال به آزمون گذاشته خواهد شد، این گونه طراحی شده است که؛ فرهنگ رقیب به مثابه یک عامل مداخل هگر در تلاش برای جهت دهی و تحریف دال های معنایی فرهنگ هدف، عمل کرده و استحاله فرهنگی را پ یخواهد گرفت که این اهداف نهایتا، منجر به امنیتی شدن حوزه فرهنگ خواهد شد. براین اساس امنیت پایدار در شهرهای مرزی که در چارچوب طرح جامع امنیت ملی قابلیت تحقق دارد، با توجه به نوع واکنش به این تهدیدات، می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

امنیت فرهنگی ، شهرهای مرزی ، سیستان و بلوچستان ، وهابیت