تعیین دبی طرح روان آب سطحی شهری با استفاده از سیستم مدل سازی حوضه ها و اطلاعات جغرافیایی مطالعه موردی حوضه شهری پارس آباد

یکی از مهمترین چالش ها و مشکلات شهرها در حین بارندگی رخ داده و رواناب ناشی از بارش باعث آب گرفتگی خیابان ها معابر و سطوح شهر می گردد در این پژوهش کنترل رواناب سطحی شهر پارس اباد مغان با استفاده از تلفیق روشهای WMSوGIS بکار گرفته شده است این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی تحلیلی صورت پذیرفته و هدف از انجام این پژوهش با توجه به شهری بودن حوضه و هم چنین خساراتی ناشی از سیل تخمین دبی حداکثر لحظه ای با توجه به شرایط محدوده و شماره منحنی به روش SCS با مدل هیدرولوژیکی WMS در حوضه آبخیز شهر پارس آباد می باشد نتایج نشان داد که برای دوره بازگشت 50و100 ساله مقادیر حداکثر بارش 6 ساعته به ترتیب 13/6و15/26 میلیمتر می باشد که حداکثر دبی تولیدی آن برای شهر پارس آباد به ترتیب 19/86و22/41 متر مکعب بر ثانیه و حجم رواناب ناشی از ان نیز به ترتیب 280800و321043 متر مکعب می باشد که سیستم زهکشی شهری باید قادر باشد حجم ذکر شده آب را تخلیه نماید همچنین نتایج نشان داد که با توجه به خطای نسبی محاسبه شده به میزان 8/92 می توان اظهار داشت که با فاصله اطمینان به میزان 90 درصد می توان اطمینان حاصل کرد که WMS توانایی مدل کردن رواناب های سطحی شهر پارس آباد مغان را دارا می باشد

کلیدواژه ها:

آب گرفتگی ، رواناب ، GIS ، WMS ، شهر پارس آباد مغان