بررسی شاخصهای تنوع و غنای گونهای بین مراتع جانشین دیمزارهای خلع ید شده و تحت چرا (مطالعه موردی: مراتع منطقه بزداغی استان خراسان شمالی)

یکی از اهداف مدیریت منابع طبیعی حفظ تنوع زیستی در اکوسیستمهای طبیعی است. تشخیص ارتباط بین شیوه های بهره داری وتنوع زیستی یکی از اساسیترین چالشهای مطرح در مدیریت منابع طبیعی میباشد. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات تنوعگونهای و مقایسه شاخص های تنوع و غنای گونه ای دربین دو منطقه مراتع جانشین دیم زارهای خلع ید شده و مرتع تحت چرامی باشد. این بررسی در مراتع خشک و نیمه خشک منطقه بزداغی شهرستان مانه و سملقان استان خراسان شمالی انجام شد. برای جمعآوری اطلاعات پوشش گیاهی در هر تیپ، نمونهبرداری در طول 3 ترانسکت 100 متری انجام شد. در طول هر ترانسکت 10 پلات یک متر مربعی، به فاصله 10 متر از یکدیگر قرار داده شد. در هر پلات نوع گونه های موجود و درصد پوشش گیاهی تعیین شد. بعد از جمع آوری دادهها، شاخص های تنوع و غنای گونه ای در سطح هر دو تیپ محاسبه شد. نتایج حاصل از محاسبه شاخص های تنوع و غنا نشان داد که مراتع جانشین دیمزارهای خلع ید شده در مقایسه با مرتع تحت چرا دارای بیشترین تنوع و غنای گونه ای است.