بررسی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تکنیکهای سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز شهرچای اورمیه)

کاربری اراضی غالباً در اثر فعالیت های انسانی دستخوش تغییر و تحول میشود. شناسایی و کشف این تغییرات می تواند به- مدیران و برنامه ریزان کمک کند، تا عوامل موثر در کاربری و پوشش اراضی را شناسایی کرده، از آن در سطوح مختلف برنامهریزی استفاده نمایند. برای کشف این تغییرات، استفاده از دادههای چند زمانه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیاییامکان تحلیلهای با ارزشی را فراهم می سازد. این تحقیق با هدف ارزیابی تغییرات درصد پوشش و کاربری اراضی در فاصله زمانی سال های 1985 تا 2011 در حوزه آبخیز شهر اورمیه (شهرچای) انجام شد. برای این منظور ابتدا با استفاده از تصاویر TM ماهواره LANDSAT، نقشه درصد پوشش گیاهی تهیه و با اصلاح خطای ژئومتری و رادیومتری، بهترین ترکیب باندی انتخاب و نقشه کاربری اراضی با استفاده از طبقهبندی نظارت شده و الگوریتم حداکثر احتمال تشابه تهیه شد. صحت نقشه های تولیدی با آزمون صحت کلی تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان داد که مساحت مناطق مسکونی از (3/9% به 6/7%، زراعت آبی و باغات از 11/59% به 10/22%، مراتع از 72/38% به 57/52% و زراعت دیم 12/46% به 24/23% تغییر یاقته است. همچنین در سال 2011 حدود 1/15% از مساحت کل حوزه به سطح مخزن سد شهرچای اختصاص یافته است.

کلیدواژه ها:

تغییرات کاربری اراضی ، طبقه بندی نظارت شده ، آزمون صحت کلی ، سنجش از دور ، سامانه اطلاعات جغرافیایی